Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/8447 Esas 2022/9460 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bursa'da bir çocuğa cinsel istismar suçundan hüküm giyen sanığın istinaf başvurusu reddedildi. Ancak Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın temyiz istemi yapması gereken bir durumda vekilin katılmadığı belirlendiği için temyiz istemi reddedildi. Sanık müdafisinin istinaf başvurusu ise kabul edilerek mahkumiyet kararı bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 298. maddesi temyiz hakkı bulunmadığı durumlarda reddedilmesini, 302/2-4. maddeleri ise istinaf başvurusu kabul edilen kararların bozulmasını düzenliyor.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.07.2018 gün ve 2017/581 Esas, 2018/254 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin incelemesinde;
Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na usulüne uygun tebliğat yapılarak davadan haberdar edildiği ancak kurumun davaya aşamalarda katılmadığı, gerekçeli karar tebliği üzerine istinaf başvurusunda bulunması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından istinaf başvurusunun reddine karar verildiği, red kararına itiraz neticesinde itirazın reddine kesin olarak karar verildiğinin belirlenmesi karşısında Bakanlık vekilinin temyiz hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalardaki anlatımları, dinlenen müştekinin aşamalardaki çelişkili beyanları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 17.12.2018 gün ve 2018/2502 Esas, 2018/2455 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.