Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24003 Esas 2022/9633 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel istismar suçundan mahkum edildi. Ancak, sonradan yürürlüğe giren kanunların suça uygulanması gerektiği ve suçun sarkıntılık düzeyinde kalması sebebiyle lehine olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri uygulanarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu ve kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanarak uygulama denetlenebilir hale getirildi. Kanun maddeleri: 5237 Sayılı TCK'nın 102, 103, 104 ve 105. maddeleri ile 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleri.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" düzenlemesi ve suça sürüklenen çocuğun olay günü mağdureye yönelik eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı da gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.