Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/6174 Esas 2022/9602 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı (Sanık ... hakkında ....'e karşı), kasten yaralama (Sanık ... hakkında ...'ya karşı)
HÜKÜM : Katılan sanık ...'nın atılı suçtan mahkumiyeti ile katılan sanık ...'in atılı suçtan beraati

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarlarına göre katılan sanık ... müdafilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığa atılı kasten yaralama suçunu düzenleyen 5237 TCK'nın 86/2. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve hakkında beraat kararı verilen sanığın 05.12.2013 sorgu tarihi ile inceleme tarihi arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca kasten yaralama suçundan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Katılan sanık ... hakkında cinsel saldırı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Olayın intikal şekli ve süresi, katılan ...'in aşamalardaki başka delille desteklenmeyen soyut beyanları, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.