Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/10395 Esas 2022/9700 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karara göre, bir çocuk üzerinde nitelikli cinsel istismar suçu işleyen sanığın hükmen cezalandırılması ve buna yapılan temyiz başvurusunun esastan reddedilmesi kararlaştırılmıştır. Ancak, suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu da gözetildiğinde, mahkemelerden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, hüküm açık duruşmada tefhim edilerek CMK'nın 185. maddesine aykırı davranılmış ve suça sürüklenen çocuk müdafisinin kovuşturmada mağdurenin yaşını bilemeyeceği savunmasına rağmen, yanılgılı bir değerlendirme sonucu mahkumiyet kararı verilmesi nedeniyle söz konusu hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak da, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 298 ve 302/2-4. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesi belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.01.2018 gün ve 2017/583 Esas, 2018/42 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin söz konusu hükme yönelik temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
On sekiz yaşını tamamlamamış olan suça sürüklenen çocuk hakkında 25.01.2018 tarihli oturumun kapalı yapılmasına rağmen hükmün de kapalı duruşmada tefhim edilmesi gerektiği gözetilmeden, kapalı yargılama sonunda hükmün açık duruşmada tefhim edilerek CMK'nın 185. maddesine aykırı davranılması,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin kovuşturmada mağdurenin yaşını bilebilecek durumda olmadığına yönelik savunması, eylemin oluş şekli ve tüm dosya kapsamına göre, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunduğu gözetilerek karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi karşısında söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi'nin 26.12.2018 gün ve 2018/633 Esas, 2018/2291 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan
reddine dair hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 31.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.