Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2725 Esas 2022/9691 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükmü inceledi ve hükmün kanuni sınırlar içinde tayin edildiği için temyiz talebini reddetti. Ancak sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmü bozdu ve savunma hakkının kısıtlandığına karar verdi. Hükmün kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verdi. Kanun maddeleri ise şu şekilde: Çocuğun cinsel istismarı suçu için TCK'nın 103/1. maddesi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için TCK'nın 109/1. maddesi ve 109/2. maddesi, CMK'nın 226. maddesi, CMUK'nın 321. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince:
Sanığın mağdurenin velayet hakkına sahip annesinin rızası ile götürmesi şeklinde gerçekleşen eylemde cebir, tehdit veya hile bulunmadığı anlaşıldığından, mevcut haliyle sanık hakkında temel cezanın TCK'nın 109/1. maddesine göre belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde aynı Kanunun 109/2. maddesinin uygulanması,
Kabule göre:
İddianame ile esas hakkındaki mütalaada sanığın 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinin tatbiki talep edilmediği halde aynı Kanunun 109/2. maddesinin tatbiki suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 31.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.