Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19544 Esas 2022/9707 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (katılan mağdur ...’e karşı); çocuğun cinsel istismarı (katılan ... ve mağdure ...'ye karşı)
HÜKÜM : Sanığın katılan mağdurlar ... ve ...'e karşı çocuğun cinsel istismarı, mağdure ...'ye karşı sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetlerine dair Bolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.10.2020 gün ve 2019/313 Esas, 2020/177 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında mağdur ...’e yönelik eylemi sebebiyle kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdureler ... ve ...'ye yönelik eylemleri sebebiyle kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemenin kabulü ve uygulamasına göre, karar başlığında suç tarihinin katılan ...'e yönelik eylemler bakımından 2016-2018 yılları arası, mağdure ...'ye karşı 2011-2015 yılları arası, katılan ...'e yönelik 2016 yılı yerine, 2011-2017 yılları olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak görülmüştür.
İlk derece mahkemesi kararında sanık hakkında katılan ...'e ve mağdure ...'ye yönelik eylemleri nedeniyle kurulan hükümlerde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nın 43/1. maddesi yerine 43. maddesi olarak gösterilmesi; mağdure ...'ye yönelik eylem yönünden TCK'nın 43. maddesi kapsamında cezada arttırım yapılırken "27 yıl 13 ay 15 gün hapis" cezası yerine hesap hatası sonucu "28 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini karşısında istinaf başvurusunun kabulü yerine farklı gerekçeyle düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 21.12.2020 gün ve 2020/1827 Esas, 2020/1860 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, Bolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.10.2020 gün ve 2019/313 Esas, 2020/177 Kararında katılan ... yönünden B-4, mağdure ... yönünden B-3 fıkralarında yer alan "43. madde" ibarelerinin çıkarılarak yerine "43/1. madde" ibaresinin; mağdur ...'ye yönelik kurulan hükmün B-4 fıkrasında TCK'nın 43. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümde yer alan “...28 YIL 1 AY 15 GÜN HAPİS CEZASI..." ibaresinin çıkarılarak yerine “...27 YIL 13 AY 15 GÜN HAPİS CEZASI...” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan ilk derece mahkemesi hükümlerinin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 31.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.