Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16172 Esas 2022/9769 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık cinsel saldırı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın mağdureye özel güvenlik görevlisi olarak çalıştığı iş yerinde koruma ve güvenlik amiri olması nedeniyle, eyleminin hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuzu kullanarak gerçekleştirdiği göz önüne alınmamıştır. Bu nedenle, 5237 sayılı TCK'nın 102/3-b. maddesi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Karar, bu nedenle hükümsüz kılınmıştır. Kanun maddeleri açıklayıcı bir şekilde takdim edilmemiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, olay tarihinde mağdurenin özel güvenlik görevlisi olarak çalıştığı iş yerinde koruma ve güvenlik amiri olması karşısında eylemini hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuzu kötüye kullanmak suretiyle gerçekleştirdiği nazara alınarak hakkında 5237 sayılı TCK'nın 102/3-b. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.