Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/8852 Esas 2022/9774 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde gerçekleştirilen çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş ve mahkeme, müşteki Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin vaki temyiz istemlerinin reddine karar vermiştir. Sanık müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısı'nın yerinde görülmeyen temyiz talepleri reddedilerek hükümler onanmıştır. Kararda, CMUK'nın 310/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Müşteki Bakanlık vekilinin yokluğunda verilip 30.03.2022 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilen kararı CMUK'nın 310/1. maddesinde düzenlenip tebliğden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra ibraz ettiği 08.04.2022 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından ve vesayet altına alınan katılan mağdureye atanan vasinin, duruşmalara katılmadığı gibi usulüne uygun şekilde yapılan gerekçeli karar tebliğine rağmen anılan hükmü temyiz etmemesi karşısında, mağdure vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığından müşteki Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.