Esas No: 2022/7979
Karar No: 2022/9772
Karar Tarihi: 01.11.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/7979 Esas 2022/9772 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2022/7979 E. , 2022/9772 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanıklar ile suça sürüklenen çocuğun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen kısmen re'sen de temyize tabi hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece yüzüne karşı verilen hükümlerle ilgili katılan mağdure vekilinin CMUK'nın 310/1. maddesinde düzenlenip, tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra verdiği dilekçeyle hükümleri temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar ... ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle kısmen re'sen de temyize tabi hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki çelişkili ve sanığın önden cinsel organını sokmaya çalıştığı şeklindeki beyanları, Düzce Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalının 30.07.2009 tarihli raporunda mağdurenin bakire olduğunun belirtilmesi, savunma ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın eylemini organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemin 5237 sayılı TCK’nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek belirlenecek lehe kanuna göre mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 103/2, 103/6, 62/1. maddelerine göre hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince re'sen de temyize tabi hükmün BOZULMASINA, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.