Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/7603 Esas 2022/10163 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edildi. Müdafileri, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için de temyiz etti ancak bu suç hakkında bozma kararı verildiği göz önüne alınarak inceleme sadece çocuğun cinsel istismarı suçuyla sınırlı yapıldı. Yapılan yargılamaya ve delillere uygun olarak verilen hükmün temyiz itirazları reddedildi ancak mağdurenin çelişkili ifadeleri ve dosya kapsamı incelendiğinde 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi tatbik edilerek hüküm kurulması eleştirildi. Bu nedenle, mağdurenin yaşının bilimsel olarak saptanmasına, 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin tartışılmasına ve karar verilmesine karar verildi. Kanuna aykırılık nedeniyle mahkumiyet hükmü bozuldu.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 103/4. maddesi (kişinin hukuka aykırı bir şekilde hürriyetini bağlayan ya da kısıtlayan suç)
- 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesi (hata hükümleri)

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ :Çocuğun cinsel istismarı, çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs
HÜKÜM :Sanığın zincirleme şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.12.2020 gün ve 2019/61 Esas, 2020/325 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi.
Sanık müdafilerinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmü de temyiz ettiği; ancak istinaf incelemesi sırasında anılan suç bakımından bozma kararı verildiği gözetilerek incelemenin çocuğun cinsel istismarı suçuyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki çelişkili anlatımları ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında; ilk derece mahkemesince koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK’nın 103/4.maddesi tatbik edilerek hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kabule göre,
Kayden 26.05.2004 doğumlu olup, suç tarihi itibarıyla on dört yaşında olan mağdureye ait mernis doğum tutanağı getirilerek resmi kurumda doğup doğmadığı araştırılıp, doğmadığının belirlenmesi halinde yaş tespitine esas olacak kemik grafilerinin çektirilmesinin ardından içinde radyoloji uzmanının da bulunduğu sağlık kurulundan rapor alınıp, gerektiğinde Adli Tıp Kurumundan da görüş sorularak mağdurenin suç tarihindeki gerçek yaşının bilimsel olarak saptanması, mağdurenin on beş yaşını bitirmediğinin belirlenmesi veya resmi kurumda doğduğunun tespiti halinde ise; sanığın kovuşturma aşamasındaki mağdurenin yaşını on altı olarak kendisine söylediğine dair savunması ile tüm dosya içeriği nazara alınarak olayda 5237 sayılı
TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının da tartışılmasından sonra karar verilmesi gerekirken eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 16.03.2021 gün ve 2021/327 Esas, 2021/623 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.