Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16440 Esas 2022/10201 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (Sanıklar ., kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (Sanıklar), fuhuş (Sanıklar ...
HÜKÜM : Sanıklardan ...’in atılı suç ile ...un fuhuş suçundan beraatlerine,....’in sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçu ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, .....’in çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve fuhuş,....’un kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetlerine dair Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.12.2019 gün ve 2019/211 Esas, 2019/413 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde,
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklardan... ve ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, ... ve... haklarında fuhuş, ... hakkında ise müsnet suçlardan kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanıklardan..., ..., ... ve ... haklarında anılan suçlardan hükmedilen cezaların miktarları ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından ve sanık ... yönünden müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının üst sınırının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın on yıldan az olması ile 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi hükümlerinin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, anılan hükümlere yönelik sanıklar..., ... ve... müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık ... hakkında fuhuş suçundan verilen hükme karşı katılan mağdure vekilinin temyizinin incelenmesinde,
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanıklar... ve... hakkında verilen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanıkların aşamalarda mağdurenin yaşının küçük olduğunu bilmedikleri yönündeki savunmaları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de,
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanıkların suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdureye yönelik istismar eylemini tehditle gerçekleştirdiklerine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 103/4. maddesi ile artırılması karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar... ve... müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 23.06.2020 gün ve 2020/424 Esas, 2020/497 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükümlerin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.