Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/8910 Esas 2022/10283 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanıkların cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetleri

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılama sırasında müştekinin şikayetçi olup katılma talebinin olmadığını beyan etmesine karşın mahkemece katılma talebinin kabulüne karar verildiği, mahkemece usulsüz olarak verilen bu katılma kararının da hükümleri temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla müşteki vekilinin hükümleri temyiz yetkisi bulunmadığından temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar haklarında cinsel saldırı suçundan kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Sanıklar haklarında cinsel saldırı suçundan kurulan hükümler yönünden; 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanuna göre lehe olan hükmün, 5237 sayılı TCK'nın 6545 sayılı Kanunla değişmeden önceki maddeleri ile değişiklikten sonraki maddelerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi gerektiği halde bu hususun gözetilmemesi, aynı zamanda mahkemenin gerekçesinde, cinsel saldırı suçunda 6545 sayılı Yasa ile değişik 102/1-3.d maddesi yönünden uygulama yapılmasına rağmen hükmün aynı Kanunun 6545 sayılı Yasa ile değişiklikten önceki hali ile 102/1. maddesinden kurulması suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.