Esas No: 2021/3166
Karar No: 2022/10240
Karar Tarihi: 21.11.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3166 Esas 2022/10240 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/3166 E. , 2022/10240 K.Özet:
Sanık cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmiştir. Hüküm, tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterilmiş ve cezalar kanuni sınırlar içinde tayin edilmiştir. Temyiz talebi reddedilerek hükümler onanmıştır. Ancak, sanık hakkında kurulan tehdit suçundan zamanaşımı süresi geçtiği gerekçesiyle hüküm bozulmuş ve müsnet suçtan yapılan dava düşürülmüştür. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1-1. cümlesi (tehdit suçu), 66/1-e. maddesi (tehdit suçunun cezası) ve 8/1. maddesi (dava zamanaşımına ilişkin); 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 321. maddesi (hükümlerin bozulması), 322/1 (yeniden yargılama) ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi (dava zamanaşımı nedeniyle düşme).
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde,
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e. maddesinde belirtilen 8 yıllık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen işlem olan 21.10.2014 tarihli mahkumiyet kararı ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca müsnet suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 21.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.