Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2286 Esas 2022/10365 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, çocukların cinsel istismarına ilişkin bir davada suça sürüklenen çocuk hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismar suçundan mahkumiyet ve diğer suçlardan beraat kararı verdi. Ancak reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan verilen hüküm, dava zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle bozuldu ve düştü. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/1. maddesi suça sürüklenen çocuğun işlediği cinsel istismar suçunu düzenlemektedir. Ayrıca 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi hükümleri göz önünde bulundurulmuştur.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismar eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek bu suçtan mahkumiyeti ile suça sürüklenen çocuk hakkında diğer atılı suç ve sanık hakkında müsnet suçlardan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, sanık ... hakkında ise atılı suçlardan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre olay tarihinde on beş-on sekiz yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği reşit olmayanla cinsel ilişki suçunun 5237 sayılı TCK’nın 104/1. maddesinde düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen işlem olan 15.07.2014 tarihli mahkumiyet kararı ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca bu suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.