Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/6210 Esas 2022/10482 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişi hakkında çocukların cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı verildiği ancak gerekçeli ve açık bir karar olmadığı için kararın bozulduğu belirtiliyor. Mahkeme kararlarının açık ve gerekçeli olması gerektiği, bu kapsamda iddia ve savunmanın belirtilmesi, delillerin tartışılması, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve hukuki nitelendirmelerin ayrı ayrı yapılması gerektiği ifade ediliyor. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, 5271 sayılı CMK'nın 34/1, 230 ve 289/1-g maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nın 308/7. ve 321. maddeleri, ve 5237 sayılı TCK'nın 62/1 ve 62/2 maddeleridir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı....çocuğun cinsel istismarı ..
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı (mağdure sayısınca) suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:

Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK'nın 34/1, 230 ve 289/1-g maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınıp reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve bu kapsamda sanığın değişik tarihlerde her bir mağdureye yönelik gerçekleştirdiği sabit görülen fiilleri ile bunların hukuki nitelendirmelerinin ayrı ayrı ve açıkça yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurularak ulaşılan kanaatin belirtilmesi gerektiği, bu ilkelere uyulmadan hükmün CMK'nın 230. maddesine uygun şekilde gerekçe içermemesinin 1412 sayılı CMUK'nın 308/7. maddesinde kesin hukuka aykırılık hali olarak düzenlendiği gözetilmeden yazılı şekilde gerekçesiz hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Mahkemece sanığın, mağdureler ... ile...'un cinsel organlarına parmağını soktuğu kabul edilmesine karşın hüküm kısmında çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararları verilmesi suretiyle kabul ile hükümler arasında çelişki yaratılması,
Sanık hakkında tayin edilen hapis cezalarında takdiri indirim yapılırken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nın 62/1 yerine 62/2 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.