Yüksek Adalet Bakanlığının, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükümlü ... hakkında İstanbul 10. Sulh Ceza Mahkemesince 06.01.2014 tarihinde 2010/1132 esas ve 2010/1113 karar sayı ile verilen kamu davasının düşürülmesine ilişkin ek kararın kanun yararına bozulmasına ilişkin talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 10.03.2015 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sulh Ceza Mahkemesince 03.11.2010 tarihinde 2010/1132 esas ve 2010/1113 karar sayı ile verilen, hükümlü ..."ın TCK"nın 191/1. ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı kanunun 191/6. maddesi gereğince hapis cezasının tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine dönüştürülmesine, TCK"nın 191/5. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranan sanık hakkında açılmış olan kamu davasının düşürülmesine, aksi takdirde verilen hapis cezasının infaz olunacağının sanığa ihtarına ilişkin hükmün kesinleştiği, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerini yerine getirmesi üzerine, İstanbul 10. Sulh Ceza Mahkemesince 06.01.2014 tarihinde 2010/1132 esas ve 2010/1113 karar sayılı ek karar ile hükümlünün tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğu gerekçesiyle TCK"nın 191/5. maddesi gereğince açılan kamu davasının düşürülmesine karar verildiği anlaşılmıştır.
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, “Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/7. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde mahkûm olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir” denilerek, İstanbul 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 06.01.2014 tarihli ek kararının bozulması istenmiştir.
5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinde, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmış olan sanıklar hakkında, birinci fıkraya göre doğrudan hapis cezası verilmesi veya birinci fıkraya göre cezaya hükmedilmeden ikinci fıkra gereğince sadece tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi ya da altıncı fıkranın yollaması uyarınca birinci fıkradaki ceza ile birlikte ikinci fıkradaki tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi öngörülmüş olup; Sulh Ceza Mahkemesinin 03.11.2010 tarihli, 2010/1132 esas ve 2010/1113 karar sayılı kararında sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 191/6. maddesi yollaması ile aynı Yasa"nın 1. maddesindeki ceza ile birlikte 2. maddesindeki tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi sonrası, aynı yasanın 7. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılması durumunda cezanın infaz edilmiş sayılacağı, aksi halde cezanın infaz edileceğine hükmedilmesi gerekirken, TCK"nın 191/5. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranan sanık hakkında açılmış olan kamu davasının düşürülmesine, aksi takdirde verilen hapis cezasının infaz olunacağının sanığa ihtarına karar verildiği anlaşıldığından; Sulh Ceza Mahkemesinin 03.11.2010 tarihli, 2010/1132 esas ve 2010/1113 karar sayılı kararı hakkında da kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdirinin sağlanması için, dosyanın Adalet Bakanlığı’na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE, 14.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.