Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1088 Esas 2020/2054 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1088
Karar No: 2020/2054
Karar Tarihi: 15.06.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1088 Esas 2020/2054 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2019/1088 E.  ,  2020/2054 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında ihale sonrası hizmet alım sözleşmesi imzalandığını, yapılacak iş kapsamında davalı şirket bünyesinde çalışmakta iken iş akdi feshedilen dava dışı işçi ..."ın işe iade talebiyle müvekkili üniversite ve davalı aleyhine açtığı davanın kabul edildiğini, müvekkilinin işçinin 4 aylık brüt ücret ve işe başlatmama tazminatı olarak 14.735,93 TL ve icra dosyasına vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında 1.713,46 TL olmak üzere toplamda 16.449,39 TLnin ödediğini, işçinin davalı şirketin işçisi olup ihale sözleşmesi hükümlerine göre işçilik alacaklarından davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek 16.449,39 TL"nin ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davacı ile aralarındaki asıl işveren-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğunu, işçiyi işe başlatma yükümlülüğünün davacıda olduğunu, işçiyi işe başlatmayarak sebep olduğu tazminatı müvekkiline rücu hakkının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki sözleşme hükümlerinde, işçilerin iş akitlerinden doğacak tazminattan hangi tarafın ne oranda sorumlu olduğu hususunda bir düzenleme bulunmadığı ancak alt işveren olan davalı şirketin sözleşmeyi fesheden işveren olması sebebiyle ödenmesi gereken işçilik alacaklarından sorumlu tutulması gerektiği, davacının ödediği bedeli davalıdan rücuen talep etmekte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 16.449,39 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    Dava, hizmet alımı sözleşmesinden kaynaklı rücuen tazminat talebine ilişkindir.
    Yüklenici işçisinin hizmet aktinin feshi sonrasında işveren ve yüklenici aleyhine açtığı işe iade davasında davanın işçi lehine sonuçlandığı, işe iade edilmeme halinde de bir bedel ödenmesine karar verildiği ve işçinin işe iade edilmemesi nedeniyle işverenin işçiye bu bedeli ödediği anlaşılmaktadır.
    İşçinin hizmet aktini yüklenici ile imzalamasına rağmen, işyerinin işverene ait olması nedeniyle işçinin işe iadesinin işveren ve yüklenici birlikte gerçekleştirmek zorundadır. İşverinin kabulü olmadan yüklenicinin işçiyi iade etmesi mümkün değildir. Ayrıca İş Mahkemesince işveren ve yüklenici müteselsilen sorumlu tutulmuşlardır. Taraflar arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesinde bu hususu düzenleyen bir hüküm de bulunmamaktadır. Bu durumda işçinin işe iade edilmemesi nedeniyle işçiye ödenen bedelden tarafların yarı yarıya sorumlu tutulmaları gerekir.
    Uyuşmazlığın yukarıdaki ilke çerçevesinde çözüme kavuşturulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle kararın davalı yararına BOZULMASINA, temyiz harcının talep halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 15.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara