Esas No: 2000/21-1841
Karar No: 2001/3
Karar Tarihi: 31.1.2001
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2000/21-1841 Esas 2001/3 Karar Sayılı İlamı
Hukuk Genel Kurulu 2000/21-1841 E., 2001/3 K.
"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki "ödeme emrinin iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Uşak İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 3.5.2000 gün ve 1999/152 E- 2000/131 K.sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin 13.6.2000gün ve 2000/4691-4749 sayılı ilamı ile;
(...Dava, yasada öngörülen süre içinde kurumun ünitesine başvurmaksızın doğrudan iş mahkemesinden idari para cezasının kaldırılması istemine ilişkindir. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı belirgin olarak 506 sayılı Kanunun 140.maddesidir. Anılan maddenin sondan bir önceki fıkrası gereğince, bu tür uyuşmazlıkların çözüm yerinin Sulh Ceza Mahkemesi olduğu açıktır. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın Sulh Ceza Mahkemesinde görülmesi yönünde görevsizlik kararı vermek gerekirken, işin esasına girilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
Yerel mahkemenin, idari para cezasının davacıya tebliğ edilmediği gibi cezanın ait olduğu 1993 yılı Haziran ve ekim aylarında şirket ortağı olmadığı vurgulanarak davalı Kurumun 1999/440 sayılı takip dosyası ile davacı hakkında yapılan takip ve ödeme emrinin iptaline dair verdiği karar, özel daire tarafından "uyuşmazlığın çözüm yerinin 506 sayılı yasanın 140.maddesine göre Sulh Ceza Mahkemesi olduğu" belirtilerek bozulmuştur.
Davacı için çıkarılan ödeme emrinin 21.4.1999 tarihinde usulen tebliğ edilerek kesinleştiği saptandığından yerel mahkemenin işin esasına girerek hüküm kurulabileceğine ilişkin direnmesi yerindedir. Ancak, esasa ilişkin temyiz itirazları dairesince incelenmediğinden bu konuda inceleme yapılmak üzere dosya özel dairesine gönderilmelidir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle yerel mahkemenin direnmesi yerinde görüldüğünden davalı vekilinin esasa ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 21.Hukuk Dairesi"ne gönderilmesine, 31.1.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.