Taraflar arasındaki "şikayet" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli 2. İcra Tetkik Merciince şikayetin kısmen kabulüne dair verilen

9.10.2003

gün ve 2003/1675-1582 sayılı kararın incelenmesi şikayetçi borçlu vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin10.2.2004 gün ve 2003/25231-2004/2317 sayılı ilamı ile, (...31.3.2003 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 4833 sayılı 2003 Mali Yılı Bütçe Kanununun 51/t maddesine göre 3095 Sayılı Kanunun 1. maddesinde öngörülen kanuni faiz oranı 1.4.2003 tarihinden itibaren aylık %2,5 olarak belirlenmiştir. Bu nedenle merciice faize yönelik itirazın anılan yasa hükmüne aykırı biçimde hesaplanması isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden : Şikayetçi vekili

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararı süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, Merci kararında açıklanan gerektirici nedenlere, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, 4833 Sayılı 2003 Mali Yılı Bütçe Kanununun 51/t maddesinde yer alan "İlgili kanununda düzenleme yapılıncaya kadar, 4.12.1984 tarihli ve 3095 sayılı Kanunun 1nci maddesindeki kanuni faiz oranı, 1.4.2003 tarihinden itibaren aylık %2.5 olarak uygulanır..." hükmünün, sadece genel bütçeye dahil dairelerle katma bütçeli idarelerin ilama bağlanmış borçlarıyla sınırlı bir düzenleme getirmiş, bu nitelikte olmayan borçların kapsam dışında tutulmuş, Kanunun gerekçesinde de bu yönün açıkça belirtilmiş olmasına; somut olayda, İcra takibine konu edilen, boşanma ilamındaki tazminat borcunun anılan Kanun kapsamı dışında kaldığının da açık bulunmasına göre, direnme karan usul ve yasaya uygun olup, onanmalıdır.

Sonuç: Şikayetçi temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle (ONANMASINA) ve gerekli ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 1.12.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.