Günü : 7.4.2005

Sayısı : 70-168 

Taraflar arasındaki “tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Sarıyer Asliye 2.Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 10.6.2003 gün ve 2002/492 E. 2003/449 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 7.7.2004 gün ve 2003/16245 E. 2004/8985 sayılı ilamı ile;

(...Dava MK.nun 1007. maddesine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Yerel Mahkemece dava reddedilmiştir. Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Dosyadaki kanıtlara göre 16,17,18,19 ve 20 no’lu parseller dava dışı A... H...adına kayıtlı iken, tapu kayıtlarında “Sultan Beyazıt Vakfiyelerinden“ şeklinde vakıf şerhi vardır. Bu Parsellerden 16,18,19 ve 20 no’lu taşınmazların tapu kayıtlarındaki vakıf şerhlerinin kaldırılmasına ilişkin İstanbul Vakıflar Başmüdürlüğünün 02.07.1975 tarihli yazısına dayanarak bu taşınmazlardaki vakfıyeler 04.07.1975 tarihinde tenkiz edilmiştir. Ne var ki aynı yazıya dayanarak dava konusu 17 no’lu parseldeki vakfıye de yanlışlıkla tenkiz edilmiştir. Ve taşınmaz vakfiyesiz olarak davacı tarafından 26.6.1981 tarihinde satın alınmıştır. Daha sonra davacı bu taşınmazı satmak istediğinde kendisine vakıf kaydının yanlışlıkla silindiği vakıf taviz bedeli ödemeden satış yapılamayacağı bildirilir. Davacı vakıf bedeli ile yükümlü olmadığının tespiti için dava açmışsa da davası reddedilmiştir. Davacı vakıf şerhinin kaldırılması için ödemek zorunda kaldığı bedeli istemektedir. Olayın yukarıda anlatılan gelişimi dikkate alındığında, davacının zararına tapu sicilin yanlış tutulmasının neden olduğu açıktır. O halde davalı MK’nun 1007 maddesi hükmü gereğince davacının ödemek zorunda kaldığı bedelden sorumludur. Bu yön gözetilmeden davanın reddedilmiş olması bozma nedenidir...)

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir. 

TEMYİZ EDEN :Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI 

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 7.12.2005 gününde, oybirliği ile karar verildi.