Taraflar arasındaki “boşanma“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Niğde Asliye 1.Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 7.7.2004 gün ve 2003/738 E. 2004/473 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 1.12.2004 gün ve 2004/13249-14263 sayılı ilamı ile,

(...Tanık C. Y..hakkında yalan tanıklıktan suç duyurusunda bulunulduğu anlaşılmaktadır. Bu konuda bir araştırma yapılmadan ve kamu davası açılmışsa sonucu beklenilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır...)

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir. 

TEMYİZ EDEN: Davacı vekili 

HUKUK GENEL KURULU KARARI 

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutansak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ:Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 30.11.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.