Taraflar arasındaki “menfi tespit“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gaziantep 3.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 20.1.2004 gün ve 2003/136 E. 2004/ 3 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 19.Hukuk Dairesinin 23.12.2004 gün ve 2004/5098-13015 sayılı ilamı ile,

(...Davacı vekili, müvekkilinin sanayi abonesi olduğunu, kaçak elektrik kullandığından bahisle hakkında tutanak düzenlendiğini belirterek, kaçak elektrik kullanımı söz konusu olmadığından borcu olmadığının tesbitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, dava dilekçesinde harca esas değer olarak 2.000.000.000.-TL. gösterildikten sonra verilen dilekçe ile 281.212.751.000.-TL. tutarında kaçak faturası tebliğ edildiğinden bahsedilerek dava değerinin arttırıldığını, buna muvafakatları olmadığı gibi harcın da ikmal edilmediğini ileri sürdüğü gibi, düzenlenen kaçak tutanağının, tahakkuk ettirilen kaçak faturasının usulüne uygun olduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece, toplanan delillere göre davanın kısmen kabulüne, davaya konu döneme ilişkin davacının cezalı olmak kaydı ile davalı kuruma elektrik borcunun 70.317.377.000.-TL. olduğunun tesbitine karar verilmiş, karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.

Dava edilen tutarın ıslah yolu ile arttırılabilmesinin ilk koşulu fazla hakların dava dilekçesinde saklı tutulmasıdır. Somut olayda dava dilekçesinde bu yolda bir irade bildirimi bulunmamasına rağmen dava edilen tutarın ıslah yolu ile arttırıldığından hareketle hüküm kurulmuş olması HUMK."nun 85.maddesine aykırılık oluşturur.

Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle bozulmasına, bozma biçimine göre öteki yönlerin incelenmesine yer olmadığına...)

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı vekili 

HUKUK GENEL KURULU KARARI 

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ:Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 16.11. 2005 gününde yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu