Günü : 03.11.2004
Sayısı : 2004/747 E- 1225 K.
Taraflar arasındaki "şikayet (icra emrinin iptali)" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli 2.İcra Mahkemesince şikayetin kısmen kabulüne dair verilen 03.11.2003 gün ve 2003/1773 E- 1771 K. sayılı kararın incelenmesi davacı (şikayetçi) vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12.Hukuk Dairesi"nin 20.04.2004 gün ve 2004/5704-9773 sayılı ilamıyla;
(...Şikayetin mahiyetine göre mahkemece duruşma açılıp 3095 Sayılı Kanuna göre uygulanması gerekli yasal faiz oranlarının Merkez Bankasından sorularak tespit edilip anılan yasada bütçe kanunu ile yapılan değişiklikler de nazara alınarak oluşacak sonuca göre karar vermek gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hesaplama yapılarak sonuca varılması isabetsizdir...)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN :Davacı (şikayetçi) vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava (şikayet), icra emrinin iptali istemine ilişkindir.
Yerel Mahkemenin davanın kısmen kabulüne yönelik kararı Özel Dairece yukarıdaki gerekçeyle bozulmuş; bozmadan sonraki 08.09.2004 ve 03.11.2004 günlü oturumlarda her iki taraf bozmaya uyulmasını istedikleri halde, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu’ndaki görüşme sırasında, işin esasına geçilmeden önce, her iki tarafın da bozmaya uyulmasını istediği somut olayda, Mahkemece direnme kararı verilmesinin mümkün olup olmadığı ön sorun olarak incelenmiştir.
Hukuk usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429.maddesi hükmüne göre, Yargıtay bozma kararı üzerine Mahkeme tarafları duruşmaya davet edip dinledikten sonra, bozma ilamına uyulup uyulmayacağına karar verir. Kural olarak, Mahkeme, bozmaya uymak ya da bu karara karşı direnme kararı vermek konusunda tarafların istekleri ile bağlı olmayıp, serbest takdir yetkisine sahiptir.
Ancak, bozma nedenlerinin kamu düzenine ilişkin olmadığı ve dolayısıyla re’sen gözetilmesinin gerekmediği hallerde, her iki taraf bozmaya uyulmasını istemişse, artık mahkeme bozma ilamına uymak zorunda olup, önceki kararda direnemez. Yargıtay’ın çekişmeli yargıda yerleşmiş ve kurallaşmış uygulaması da bu doğrultudadır.
Somut olayda, bozma nedenlerinin kamu düzeniyle bir ilgisi bulunmadığı açıktır.
Hal böyle olunca, Mahkemece her iki tarafın ortak istemi doğrultusunda bozmaya uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesi doğru değildir. Direnme kararı bu nedenle bozulmalıdır.
Ön sorun kabul edilip, hükmün bu nedenle bozulması benimsendiğinden, işin esasına yönelik inceleme yapılmamıştır.
S O N U Ç : Davacı (şikayetçi) vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda
gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 06.04.2005 gününde, oybirliği ile karar verildi.
