Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/21-783 Esas 2006/807 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2006/21-783
Karar No: 2006/807
Karar Tarihi: 13.12.2006

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/21-783 Esas 2006/807 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Manisa 1. İş Mahkemesi tarafından yapılan bir \"tesbit\" davası sonucunda davacının SSK'dan ölüm aylığı bağlanmasına karar verildiği ancak Yargıtay 21. Hukuk Dairesinin verdiği karar ile bu kararın usul ve yasaya aykırı olduğu tespit edilerek bozulduğu belirtilmiştir. Mahkeme kararının yeniden incelenmesi sonucunda davacı murisinin son olarak bağlı bulunduğu sosyal güvenlik kurumunun Sosyal Sigortalar Kurumu olduğu belirtilerek direnme kararı verilmiştir. Ancak, davacıya ölüm aylığı bağlanabilmesine ilişkin yasada aranan diğer koşullara yönelik temyiz itirazları bozma nedeni olarak incelenmemiştir. Bu nedenle dosyanın bu yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenebilmesi için dosyanın 21. Hukuk Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da 2829 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin Birleştirilmesi Hakkında Kanunun 8/1 ve 8/2. maddeleri belirtilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu         2006/21-783 E.  ,  2006/807 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Manisa 1. İş Mahkemesi
    TARİHİ : 01/11/2006
    NUMARASI : 2006/798-1665

    Taraflar arasındaki “tesbit" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Manisa 1.İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 24.8.2005 gün ve 2004/847-2005/1017 sayılı kararın incelenmesi taraf vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin 29.12.2005 gün ve 11862-14709 sayılı ilamı ile, (....1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacı ile davalılardan Bağ-Kur’un tüm diğer davalı SSK’nun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi yerinde değildir.
    2-Davacının 18.5.1999 tarihinde vefat etmiş olan eşi (miras bırakanı) sigortalı Z.. A..’ın 1.7.1994-1.1.1997 tarihleri arası tarım Bağ-Kur’a tabi 901 gün, 2.1.1997-1.6.1998 ve 5.10.1998-18.5.1999 tarihleri arasında SSK’ya tabi 736 gün hizmetleri ile yargılamanın sırasında SSK’da gerçekleştirilen 180 gün askerlik borçlanması esas alınıp son hizmetinin SSK’da geçtiği gerekçesiyle SSK’dan ölüm aylığı bağlanmasına karar verildiği görülmektedir.
    Çeşitli sosyal güvenlik kurumlarına tabi olarak geçen hizmet sürelerinin birleştirilmesi suretiyle ilgililerin sosyal güvenliklerinin sağlanmasını amaçlayan 2829 sayılı Kanunun madde 8/1 hükmüne göre “Birleştirilmiş hizmet süreleri toplamı üzerinden ilgililere” son yedi yıllık fiili hizmet süresi içinde fiili hizmet süresi fazla olan kurumca, hizmet sürelerinin eşit olması halinde ise eşit hizmet süresinden sonuncusunun tabi olduğu kurumca, kendi mevzuatına göre aylık bağlanır ve ödenir. Somut olayda davacının eşi müteveffa Z..A..’ın son yedi yıllık fili hizmet süresi içinde en fazla hizmetinin SSK’ya tabi olarak değil 2926 sayılı Yasa kapsamında tarım Bağ-Kur sigortalı niteliği ile Bağ-Kur’a tabi olarak geçtiği anlaşılmaktadır. Yargılama sırasında SSK’ya borçlanılan askerlik süresi ile birlikte SSK’na tabi peşin ödeme gün sayısı tarım Bağ-Kur’a tabi prim ödeme gün sayısından fazla ise de askerlik hizmeti 2829 sayılı Yasa’nın 8. maddesinde öngörülen anlamda fiili sigortalı hizmet niteliğinde olmadığından borçlanılan askerlik süresinin aylık bağlanacak Kurum’un belirlenmesinde esas alınması mümkün değildir. Bu durumda davacının hizmetlerinin Bağ-Kur’la da birleştirilmek suretiyle 2926 sayılı Yasaya göre ölüm aylığı koşullarının oluşup oluşmadığı irdelenerek sonuca varılması gerekirken son hizmetinin SSK’da geçtiği gerekçesiyle SSK’dan ölüm aylığı bağlanmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
    O halde, davalı SSK’nun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
    TEMYİZ EDEN: Davalı Bağ-Kur ve SSK vekilleri
    HUKUK GENEL KURULU KARARI
    Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
    1-Davalı Bağ-Kur vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Davalı Bağ-Kur vekilinin, mahkemece verilen ilk hükme yönelik temyiz itirazları Özel Dairece reddedildiğinden, davanın esasına ilişkin mahkemece kurulan hüküm anılan davalı yönünden kesinleşmiş olup, yerel mahkemenin direnme kararına yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Davalı SSK vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
    Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme karararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle davanın ölüm aylığı istemine de ilişkin bulunması, 2829 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin Birleştirilmesi Hakkında Kanunun, "Aylığı bağlayacak kurumu" belirleyen 8/2.maddesinde; malullük, ölüm, 5434 sayılı T.C.Emekli Sandığı Kanununa göre yaş haddinden re"sen emekli olma süresi kanunla belirlenen vazifelere atanma veya seçilme ve bağlı oldukları kurumun kanunla değiştirilmesi hallerinde ilgililere hizmet sürelerinden sonuncusunun tabi olduğu kurumca, kendi mevzuatına göre aylık bağlanacağının hükme bağlanmış olması ve davacı murisinin son olarak bağlı bulunduğu sosyal güvenlik kurumunun Sosyal Sigortalar Kurumu olduğunun anlaşılması karşısında, yerel mahkemenin bu yöne ilişkin direnme kararı isabetli bulunmaktadır.
    Ne varki, Özel Dairece, davacıya ölüm aylığı bağlanabilmesine ilişkin yasada aranan diğer koşullara yönelik temyiz itirazları bozma nedenine göre incelenmemiş olup, dosyanın bu yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenebilmesi için Özel Daireye gönderilmesi gerekir.
    SONUÇ: 1-Davalı Bağ-Kur vekilinin temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle REDDİNE,
    2-Direnme kararı (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle uygun bulunduğundan, işin esasına yönelik davalı SSK vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 21.HUKUK DAİRESİNE gönderilmesine, 13.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.

     

    Hemen Ara