Taraflar arasındaki "itirazın iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 12.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 14.07.2005 gün ve 2004/265-2005/285 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13.Hukuk Dairesinin 21.02.2006 gün ve 2005/15606-2006/2239 sayılı ilamı ile; (“...Davacı davalıya teslim ettiği ilaç ve malzemenin bedelinin ödenmemesi nedeniyle davalı aleyhine icra takibi yaptığını, icra takibinden sonra yapılan ödemelerin İİK. 84.maddesi gözetilerek faiz ve giderlere mahsubu yapıldıktan sonra bakiye alacağın tahsili için takibe devam edildiğini davalının haksız yere itiraz ettiğini iddia ile, davalının itirazının iptali ile takibin 126.564.625.175.TL bakiye borç üzerinden devamına ve %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, istemin işlemiş faize inhisar etmesi nedeniyle talep icra müdürlüğünce değerlendirilebileceğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirtici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının, davalıya sattığı ilaç ve malzeme bedelinden kaynaklanan alacağının tahsili için 20.05.2003 tarihinde yaptığı icra takibinde 05.06.2003 ile 03.10.2003 tarihleri arasında asıl alacağın ödendiği dosya kapsa ile sabittir. Davacının davası faize ilişkindir. Mahkemece icra takip tarihinden, yapılan ödeme tarihine kadar davacının isteyebileceği reeskont faiz oranı üzerinden davacı alacağı hesaplanıp bu miktar üzerinden hüküm kurulması gerekirken, icra takibine yapılan itiraz nedeniyle takibin durduğu da nazara alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir...”) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 06.12.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.