Taraflar arasındaki “geçit hakkı“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Seferihisar Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 03.03.2005 gün ve 2003/192 E- 2005/62 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14.Hukuk Dairesinin 26.09.2005 gün ve 2005/4705-8264 sayılı ilamı ile; (...Dava, Türk Medeni Kanunun 747 maddesine dayanılarak açılmış geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir. Geçit hakkı verilmesindeki amaç, genel yolla bağlantısı olmayan taşınmazın genel yola kesintisiz bağlantısını sağlamaktır. Somut olayda paftasında lehine geçit tesis edilen 7 parselin doğuda Çarşı sokağı ile bağlantısı olduğu anlaşılmaktadır. Davacı buradan genel yola ulaşmak yerine yola çıkış yapması gereken bölüme çamaşırhane vs. yaparak kendi kusuru ile çıkış yerini kapattığından meydan yerine geçit amacıyla eldeki bu davayı açamaz. Davanın açıklanan bu nedenle reddi gerekirken istemin hüküm altına alınması doğru olmadığından karar bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı Neriman Çoker vekili
 HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davalı N. Ç.vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine,  29.11.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.