Taraflar arasındaki davadan dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla; Zeytinburnu Asliye 1. Hukuk Mahkemesinden verilen 9.3.2004 gün ve E:2000/452-K:2004/100 sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’ndan çıkan 28.6.2006 gün,2006/13-468 Esas, 2006/470 Karar sayılı ilamın karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; Hukuk Genel Kurulu’nca dilekçe, düzeltilmesi istenilen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, davacı tarafından davalıların miras bırakanına ariyet olarak verildiği ve iade edilmediği ileri sürülen araç bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Dava dilekçesinde araç değerinin 10.000.000.000 TL. olduğu belirtilmiş ve bu miktardaki alacağın, ariyet iddiasına konu araçla ilgili kazanın meydana geldiği 15.4.1997 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Yerel Mahkeme bilirkişi raporunu esas almak suretiyle araç değerini 8.500.000.000 TL. olarak kabul etmiş ve bu miktardan, aracın davacı tarafça kazadan sonra 3.8.1998 tarihinde üçüncü kişiye satımına ilişkin resmi sözleşmede gösterilen satış bedeli 3.230.000.000 TL. nin düşülmesiyle, davacının talep edebileceği alacak tutarının 5.270.000.000 TL. olduğunu benimseyerek, davanın kısmen kabulüne, 5.270.000.000 TL.nin 15.4.1997 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar vermiştir.
21.7.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.7.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun”; yürürlük tarihinden sonra Yerel Mahkemelerce verilen hükümler yönünden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını bir milyar TL.; yine yürürlük tarihinden sonra Yargıtay Daireleri ve Hukuk Genel Kurulunca temyiz incelemesi sonucunda verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilebilmesi için 440/III-1. maddesinde aranan parasal sınırı da altı milyar TL. olarak değiştirmiştir.
Eldeki davada, karar düzeltme istemine konu Hukuk Genel Kurulu kararının verildiği 28.6.2006 tarihinde, söz konusu değişiklik yürürlükte bulunmaktadır.
Yukarıda açıklandığı üzere, davada 10.000.000.000 TL. alacağın tahsili istenilmiş olup, karar düzeltme isteminin ilişkin bulunduğu Hukuk Genel Kurulu kararına konu direnme kararı, davanın kısmen kabulüne, 5.270.000.000 TL.nin 15.4.1997 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine yöneliktir.
Bu durumda, davadaki alacak isteminin gerek kabul ve gerekse reddedilen kısımları, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 14.7.2004 tarih ve 5219 sayılı Kanunla değişik 440/III-1. maddesinde öngörülen miktarın altında olduğuna göre, anılan karara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi, miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı vekilinin karar düzeltme istemli dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, istek halinde peşin harcın iadesine 15.11.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.
