Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 13.İş Mahkemesince kısmen kabule dair verilen 27.04.2005 gün ve 2004/61-2005/253 sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9 Hukuk Dairesinin 14.07.2005 gün ve 21572-25895 sayılı ilamı ile sadece davalı temyizi esas alınıp bozularak dosya yerine geri çevrilmekle,yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, işçilik alacaklarından kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
Mahkemece 27.04.2005 tarihli ilk hükümde kısmen kabule karar verilmiş; taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili 04.05.2005 tarihinde, Davalı vekili de 03.05.2005 tarihinde maktu harç yatırmak suretiyle temyiz talebinde bulunmuşlar; Mahkemece Davalı vekili Av. E..B..’a “253.16 YTL karar harcı, 326.46 YTL temyiz harcı, 30.00 YTL Yargıtay’a sevk giderinin tebliğinden itibaren 7 gün içerisinde ikmal etmediğinizde HUMK.nun 434.maddesi gereğince temyiz talebinizin reddedileceği tebliğ olunur.17.05.2005” ihtarını içeren muhtıra gönderilerek “birlikte çalışan Av.E.. S..” imzasına 27.05.2005 tarihinde tebliğ olunmuştur. Bu muhtıra gereğinin yerine getirildiğine ilişkin bir belge dosya arasında bulunmamaktadır.
Mahkemece dosya 10.06.2005 tarihli dosya gönderme formuna ekli olarak temyiz incelemesine gönderilmiş; formda sadece davalı vekilinin 03.05.2005 tarihinde yatırdığı harç ve temyiz defterine aynı tarihte kayda ilişkin temyiz bilgisine yer verilmiştir.
Özel Daire 14.07.2005 tarihli kararıyla hükmü sadece davalı vekilince temyiz edilmiş gibi ele alıp inceleyerek sonuçta; 1. bentte davalının sair temyiz itirazlarını reddettikten sonra 2.bentte yer alan “Bilirkişi tarafından dosyada davalı işverence ibraz edilmiş ücret bordroları olmadığı belirtilerek davacı ücreti iddia edildiği miktardan hesaplanmıştır. Bu bilirkişi raporuna itiraz eden davalı işveren bordroların dosyada olduğunu belirtmiştir. Gerçekten dosyada davacı imzasını taşıyan Kasım 2003 tarihine kadar olan bordroların yer aldığı görüldüğünden bu itiraz değerlendirilip ek rapor alınmadan sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesiyle hükmü davalı yararına bozmuştur.
Bozma sonrası Davalı vekili 21.09.2005 (05.10.2005) tarihli dosya nosunun 2004/62 olarak yazılı bulunduğu dilekçe (-eldeki 2004/61 esas sayılı dosya içinde alınmıştır) ile Mahkemeye müracaat etmiş; dilekçesinde aynen; “Yukarıda numarası verilen dosya 27.04.2005 tarihinde karara çıkmıştır. Karara karşı tarafımızdan 03.05.2005 tarihinde temyiz dilekçesi verilmiştir. Aynı tarihte temyiz harcı olarak karar harcının 1/4’ünün temyiz harcı olarak yatırılması gerekirken tarafımızdan yalnızca 11,20 YTL yatırılmış ve posta gideri verilmemiştir. Sayın mahkemenizin, 17.05.2005 tarihli “eksik temyiz harcının 7 gün içerisinde ikmal edilmesi aksi takdirde HUMK 434 uyarınca temyiz talebinin reddedileceği” içerikli muhtırası 27.05.2005 tarihinde tarafımızdan tebliğ alınmış, ancak temyiz etme irademiz olmadığından, bu süre içerisinde eksik temyiz harcı tarafımızdan tamamlanmamıştır. Temyiz etme irademiz olmadığı içindir ki; 30.06.2005 tarihinde dosya borcu ödenmiştir. Ancak, dosyanın, muhtıra ile ikmali istenilen eksik temyiz harcını ödememiş olmamıza rağmen HUMK 434. hükmüne aykırı olarak temyizen incelenmek üzere Yargıtay’a gönderildiği ve yine Yargıtay’ın da, eksik temyiz harcı nedeni ile temyiz talebini reddetmesi gerekirken, dosyayı temyizen incelediği ve kararı onadığı ve eksik temyiz harcının tarafımızdan ikmaline karar verdiği, bunun üzerine Mahkemenizin Maliye veznesine Harç Tahsil Müzekkeresi yazdığı haricen öğrenilmiştir.HUMK 434. hükmüne açık aykırılığın giderilmesi için gereğinin yapılmasını talep ederiz.Saygılarımızla ” ifadelerine yer vermiştir. Dilekçe üzerine düşülen notta talebin reddine 05.10.2005 açıklaması vardır.
Mahkemece 24.10.2005 tarihinde yapılan tensiple yargılama 20.02.2006 gününe bırakılmış; 20.02.2006 tarihli oturumda davacı vekili “Davalı tarafın verilen kararı temyizine ilişkin bir dilekçesi söz konusu değildir, müddeti muhafaza dilekçesi vermiş daha sonra da harç yatırması gerekirken harcını yatırmamıştır buna rağmen dosyada Yargıtay’a gönderilmiştir, oysa davalı tarafın geçerli bir temyizi söz konusu olmadığından eski kararda direnilmesini talep ediyoruz. Çünkü karar kesin hüküm mahiyetindedir” şeklinde beyanda bulunmuş; Davalı vekili ise; “bozma ilamına uyulsun bizim süresinde verilen süre tutum dilekcesi dışında başka gerekçeli temyiz lahiyamız yoktur. Bozma ilamına uyulmasını talep ediyoruz” ifadesini kullanmıştır. Mahkemece “temyiz harcının davalı tarafça yatırılmadığı görüldü” açıklaması zapta geçirilerek direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı tamamen davacının temyizinin incelenmemiş olmasına ve davalı taraf açıklamalarına dayanmaktadır. Davalı vekili 27.02.2006 havale, harç ve temyiz defterine kayıt tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz etmiş; temyiz harcı olarak 12.20 YTL yatırmıştır.
Mahkemece Davalı vekiline çıkarılan “20.00 YTL Yargıtay’a sevk giderinin tebliğinden itibaren 7 gün içerisinde ikmal etmediğinizde HUMK.nun 434.maddesi gereğince temyiz talebinizin reddedileceği tebliğ olunur.09.03.2006” ihtarlı tebligat birlikte çalışan M.. Ş..imzasına 13.03.2006 tarihinde tebliğ edilmiştir. Ancak bu muhtıra gereğinin yerine getirilip getirilmediği konusunda bir belge ya da açıklama dosya arasında yer almadığı gibi davalı vekilinin yukarıda açıklanan 21.09.2005 tarihli dilekçesinde dosya numarasının farklı oluşu da tereddüde yol açmıştır.
Açıklanan nedenlerle;
1-13.03.2006 tarihinde tebliğ olunan muhtıra gereğinin davalı yanca yerine getirilip getirilmediğinin kayıtlardan araştırılarak varsa ikmale ilişkin belgenin evraka eklenmesi, yoksa bu hususun tereddüt yaratmayacak şekilde açıklanması,
2-Davalı vekilinden 2004/62 esas numarası yazılarak 2004/61 (bozmadan önceki) esas sayılı bu dosyaya ibraz edilen 21.09.2005 (05.10.2005 havale) tarihli dilekçe konusunda açıklama alınarak eldeki dosya ile ilgisinin tereddüde yol açmayacak biçimde açıklığa kavuşturulması,
Suretiyle eksikler giderildikten sonra incelenmek üzere Yargıtay’a gönderilmesi için dosyanın mahalline geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı noksanlığın tamamlanması için dosyanın mahkemesine, GERİ ÇEVRİLMESİNE, 08.11.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.