Taraflar arasındaki "kat mülkiyeti kanunu uyarınca Hakimin müdahelesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 3.Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne  dair verilen 10.2.2005 gün ve 2004/223-2005/151 E.K. sayılı kararın incelenmesi  davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 18.Hukuk Dairesinin 12.7.2005 gün ve 5037-7473 sayılı ilamı ile, (...Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve duruşma istemi pul yokluğu nedeni ile reddedildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde, deprem sonrası apartmanda çatlaklar meydana geldiğini, kat malikleri yaptıkları toplantı sonucu güçlendirmeye karar verdikleri halde, daha sonra çalışmaların yürütülmesi sırasında davalıların önceki muvafakatlarından vazgeçerek güçlendirmenin yapılmasına engel oldukları belirtilerek, muvafakat vermeyen davalılara Kat Mülkiyeti Yasasına göre müdahale edilerek karar verilmesi istenmiş; mahkemece bu istem haklı görülerek anataşınmaz yönünden depremden kaynaklanan ve kaynaklanacak statik güçlendirme çalışmasına dayalı güçlendirme, tadilat projesi ve ruhsat yenileme ve buna bağlı olarak güçlendirme çalışmasına davalıların onay vermiş sayılmalarına karar verilmiştir.
 Kat Mülkiyeti Yasasının 19.maddesinin birinci fıkrası uyarınca kat malikleri, anagayrimenkulün bakımına ve mimari durumu ile güzelliğini ve sağlamlığını titizlikle korumaya mecbur olup, bu bağlamda taşınmazın üzerindeki anayapının sağlamlığının temini bakımından zorunluluk bulunduğunun fennen saptandığı durumlarda bütün kat maliklerinin muvafakatı olmasa dahi, bunlardan birisinin, güçlendirmenin yapılmasını diğer kat maliklerinden isteyebileceği ve gerektiğinde buna karşı çıkan kat malikleri aleyhine mahkeme aracılığı ile hazırlattırılacak proje doğrultusunda binanın güçlendirilmesi ve bunun gerektirdiği masrafların kat maliklerinden tahsili için eda davası açabileceği Yargıtay uygulamalarında kabul edilmektedir.
Ancak, onarım ve güçlendirme amaçlı bu değişikliğe rıza gösterip göstermemek tamamıyla kat malikinin takdirinde ve yasa ile kendisine tanınmış bir hak olup, yapılacak iş tüm kat maliklerinin yararına da olsa muvafakat vermeyen kat maliki bunun için zorlanamayacağı gibi bu şekilde özgür iradesi ile ortaya koyduğu tavır, hakkın kötüye kullanılması olarak da nitelendirilemez. Bu bakımdan, hakimin davalı kat maliklerinin iradesinin yerine geçip, yapılacak değişikliğe muvafakat vermiş sayılmasına karar vermesine yasal olanak yoktur.
 Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalılar vekili
  HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Davalları vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 20.9.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.