Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 4.Hukuk Dairesince ;
(...Davacı vekili 23.12.2005 tarihli dava dilekçesinde özetle, davacının üyesi olduğu kooperatif yöneticileri tarafından aleyhine manevi tazminat davası açıldığını, İzmir Asliye (3) Mahkemesi’nde davalı hakimce yapılan yargılama sonucunda dava dilekçesinde yer almayan ve tanıklarca da doğrulanmayan sözler gerekçe gösterilmek suretiyle manevi tazminat ödemeye mahkum edildiğini belirterek, bu karar uyarınca ödemek zorunda kaldığı tazminatı maddi tazminat istemiştir.
Davalı cevap dilekçesinde, yargılamanın usule uygun biçimde yapıldığını ve dosyadaki delillere göre verilen kararın hukuka uygun olduğunu davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Dosyadaki kanıtlara göre; davalının görevli olduğu İzmir Asliye (3) Mahkemesi’nde davacı aleyhine açılan davada kişiliğe saldırı iddiası ile manevi tazminat istenmiş, yargılama da dinlenen tanık beyanları ve delillere göre davacının o davanın davacılarına yönelen hakaret içerikli sözler söylediği kanaatine varılarak manevi tazminatla sorumluluğuna karar verilmiştir.
Hakimlerin hakimlik görevini yaparken “Yargısal Faaliyetleri” nedeni ile vermiş oldukları zarar için HUMK.nun 573. maddesinde sayılan hallerde 573-576. madde hükümlerine göre hakime karşı tazminat davası açılabilir.
Eldeki dava, HUMK.nun 573. maddesinin 3. bendinde belirtilen “Muhakeme zabıtnamesinde mevcut olmayan sebebe binaen hükmedilmiş olması” hükmüne dayandırılmıştır.
Bu madde hükmü ve davalının vermiş olduğu davaya konu manevi tazminat kararı ile dosya içeriğindeki deliller birlikte değerlendirildiğinde, davalının sorumluluğunu gerektirecek açık ve kesin bir yasa buyruğuna aykırı bir karar verme durumuna rastlanamamıştır. Bu nedenle davalının HUMK.nun 573. maddesinde belirtilen kurallara aykırı davranışlardan sözedilemez. Öyleyse davanın reddi gerekir.
Davanın reddi durumunda; HUMK.nun 576. maddesi uyarınca davalı yararına tazminat takdiri gerekeceğinden 500,00 YTL manevi tazminatın takdiri uygun görülmüştür.
Açıklanan nedenler ve gerekçeler gözetildiğinde aşağıdaki hükmün kurulması yönünde bir sonuca varılmıştır.” Gerekçesiyle;
“H Ü K Ü M Yukarıda yazılı bulunan gerekçelerle;
1-Davalının, davacıya karşı varlığı iddia edilen eylem ve işlemlerinin HUMK’nun 573. maddesinde belirtilenlerden hiçbir ilkeye aykırılık oluşturmadığından davanın REDDINE,
2-Aynı yasanın 576. maddesi gereğince takdiren davalı için 500,00 YTL manevi tazminatın davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
3-Ret kararının eklentisi olarak HUMK.nun 576/2. maddesi gereğince davalının
150,00 YTL para cezasının davacıdan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine,
4-Davacı aleyhine hükmedilen tazminat miktarı için 27,00 YTL nisbi ilam harcı ile davanın reddi dolayısıyla alınması gereken 12,20 YTL red karar harcı olmak üzere toplam 39,20 YEL harcın peşin alınan 44,33 YTL’den mahsubu ile bakiye 5,13 YTL’nin istek halinde davacıya geri verilmesine,
5-Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
6-Davalı kendisini vekille temsil ettirmiş olduğundan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 900,00 YTL. avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine,...)dair oybirliği ile verilen 28.02.2006 gün ve 2006/2-2 sayılı kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine kararın süresinde temyiz edildiğinin anlaşılmasından ve dosyadaki tüm kağıtların okunmasından sonra gereği düşünüldü:
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca temyiz mercii sıfatıyla incelenerek, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Karar başlığında davalının “A..” olan soyadının “A....” olarak yazılması mahkemesince düzeltilebilir maddi hata niteliğinde bulunmakla bu husus ayrıca bozmaya konu edilmemiş, hataya işaret olunmakla yetinilmiştir.
İşin esasına gelince;
Dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bilgi ve belgelere, daire kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına, davalı hakimin tazminatla sorumlu tutulmasını gerektirir bir eyleminin varlığına kanaat getirilmemiş olmasına göre, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Davacının temyiz itirazlarının reddi ile 4. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, temyiz ilam harcının peşin harca mahsubu ile yeniden harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda dökümü yazılı (14.10) YTL bakiye nisbi ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12.07.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.
