Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Devrek Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 20.11.2001 gün ve 1999/503-2001/465 sayılı kararın incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 8.6.2004 gün ve 2004/2015-8823 sayılı ilamı ile, (...Davacı, davalı kooperatifin Orman Kanununun 34. maddesi gereğince satın almak istediği emvalleri kendilerine ait yada bağlı oldukları üst birliğin en az %51 payına ortak olduğu sanayi tesisinde işlemeyi kabul ve taahhüt etmelerine rağmen teftiş raporuna göre bu taahhütlerine uymadıklarını belirterek taahhütname gereğince emvallerin maliyet bedelleri ile rayiç bedelleri arasındaki farkın iki misli olan 362.736.000 TL. nin faizi ile davalıdan alınmasını istemiştir.
Davalı, taahhütlerine uyduklarını, muvazaalı işlem yapmadıklarını belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Davacı orman idaresi, teftiş kurulu başkanlığının 14.5.1999 tarihli teftiş inceleme raporundaki soyut ibarelere dayanarak emvallerin işlendiği tesislerin davalıya ya da % 51 hissesinin bağlı olduğu üst birliğe ait olmadığını, fazla hissenin başka şahıslara ait olduğu halde muvazaalı işlemlerle kağıt üzerinde kendilerine ait gibi gösterildiğini kabul etmiştir. Oysa böyle bir muvazaanın varlığı her türlü delille ispat edilebilir. Davacı, yargılama aşamasında bu yöne ilişkin yasal delil ibraz edemediğinden davalıların almış oldukları emvallerin istihsalini taahhütnameye uygun olarak kendilerine yada en az %51 payına ortak olduğu üst birliğin sanayi tesislerinde yaptıklarının kabulü gerekir. O halde davanın reddine karar verilmesi gerekirken soyut teftiş raporuna itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
2-Bozma nedenine göre davacının temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Taraflar vekilleri
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, davalı Kooperatifin, Orman Kanunu’nun 34. maddesine ve davacıya verdiği taahhütnamedeki hükümlere aykırı davrandığı iddiasına dayalı, tazminat istemine ilişkindir.
Yerel Mahkeme; tüm dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesinden, davalı Kooperatifin davacı ile aralarındaki sözleşme hükümlerine aykırı davranmak suretiyle davacıyı zarara uğrattığının anlaşıldığı gerekçesiyle ve bilirkişi raporundaki hesaplamayı benimseyerek, davanın kabulüne, fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla, toplam 362.736.000 TL. nin reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar vermiş; taraflar vekillerince temyiz edilen karar Özel Dairece yukarıdaki gerekçeyle bozulmuş; Yerel Mahkeme, davacı tarafça dayanılıp dosyaya sunulan Orman Genel Müdürlüğü Teftiş Kurulu Başkanlığının inceleme raporu, taahhütnameler, tespit tutanakları, tazminat cetvelleri ile, bilirkişi raporundaki değerlendirmeler karşısında, davalının Kanuna ve taahhütname hükümlerine aykırı davrandığının kabulünde zorunluluk bulunduğu gerekçesiyle önceki kararında direnmiş, direnme kararını da yine taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ: Taraflar vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, davacı, temyiz ilam harcını peşin yatırmış oludğundan başka harç alınmasına mahal olmadığına ve aşağıda dökümü yazılı ( 8.40 YTL. ) lira bakiye temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına 28.6.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.
