Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/8083 Esas 2022/464 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı, temyiz edilebilirlik sınırını geçmediği için temyiz kabiliyeti yoktur. Bu nedenle, başvuru reddedilmiştir. Karar, 5311 sayılı Kanunla değişik İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin reddine oybirliğiyle karar verilmiştir. Kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren 40.000 TL'ye, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun'un 1. ve 2. maddeleri ile 28/02/2019 tarihinden itibaren 58.800 TL'ye, 01/01/2020 tarihinden itibaren 72.070 TL'ye, 01/01/2021 tarihinden itibaren ise 78.630 TL'ye yükseltilmiştir. 01/01/2022 tarihinden itibaren ise kesinlik sınırı 107.090 TL'dir.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Temyiz, davacı-borçlu lehine maktu vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık (temyiz) konusu değerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin (REDDİNE), 17/01/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.