Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/9659 Esas 2022/504 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede suçun tarihi, ceza türü ve üst sınırı dikkate alınarak davanın 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi olduğu belirlenmiştir. Suç tarihi olan 03/07/2009 tarihinden inceleme tarihi olan 03/07/2021 tarihine kadar olan süre dolmuştur. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden davanın düşmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddeleri: Ceza türü ve üst sınırı dikkate alınarak davanın 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi olduğunu belirleyen kanun maddeleridir.
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi: Yargıtay tarafından verilen bozma kararlarının uygulanmasına yönelik olarak belirtilen kanun maddesidir.
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi: Bozma kararlarının tebliğ edilmesi ve uygulanması ile ilgili kanun maddesidir.
- 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi: Zamanaşımı nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesine yönelik olarak düzenlenen kanun maddesidir.

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunması, borçlu şirket hakkında haciz işlemi yapılan tarih olan 03/07/2009 tarihinin suç tarihi olarak kabulü gerekip, suç tarihi olan 03/07/2009 tarihinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin 03/07/2021 tarihinde inceleme sırasında dolmuş olduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle davanın DÜŞMESİNE, 18/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.