Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/7590 Esas 2022/765 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi, bir dava dosyasında mahkemenin yetkisizlik kararı vermesi üzerine dosyanın kendine gönderilmesi durumunda, kesin olarak karar verebileceğini belirten HMK'nın 353/1-a-3. bendini uygulamış. Ayrıca, mahkemeler arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıkları hakkında Bölge Adliye Mahkemesi kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı düzenleyen HMK'nın 362/1-c bendini de hatırlatmış. Böylece, temyiz başvuru talebinin reddine karar verilmiş. İİK'nın 79. maddesi gereği mahkemenin yetkisizliğine karar verildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: HMK'nın 353/1-a-3. ve 362/1-c. bentleri, İİK'nun 364. maddesi ve 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi ile birlikte, uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
6100 sayılı HMK'nın 353/1-a-3. bendinde; 'Mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması” halinde bölge adliye mahkemesinin, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği belirtilmiştir.
Yine aynı Kanunun 362/1-c bendinde; yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı düzenlenmiştir.
Bu maddelerin birlikte değerlendirilmesinden HMK’da Bölge Adliye Mahkemesine dosyayı asıl yetkili mahkemeye gönderebilme salahiyetini de taşıyan yetkiyle ilgili kesin karar verme ve uyuşmazlık çıkması halinde kesin olarak çözümleyen karar verme yetkisi tanındığı görülmektedir. Bu nedenle yasada yetki hususunun en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği açıkça görüldüğünden yetki hususunu inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı özellikle 362/1-c madde hükmü de gözetildiğinde temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.
Bu açıklamalardan sonra somut olaya gelindiğinde; Kırıkkale İcra Hukuk Mahkemesince yetki yönünden dava dilekçesinin reddine, yetkili mahkemenin Ankara İcra Hukuk Mahkemeleri olduğuna karar verildiği, davacı tarafından bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yerel mahkemece hukuki nitelendirmenin yanlış yapılmak suretiyle sonuca gidilmesinin isabetsiz olduğu belirtilerek HMK'nın 353/1-b.2 bendi gereğince mahkeme kararının kaldırılmasına İİK'nın 79.maddesi gereğince mahkemenin yetkisizliğine, Ankara İcra Mahkemelerinin yetkili olduğuna karar verildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtayca incelenmesi istenen Bölge Adliye Mahkemesi kararı, HMK’nın 353/1-a-3 ve 362/1-c bentleri gereğince kesin nitelikte olduğundan, 5311 sayılı Kanunla değişik İİK'nun 364. maddesi ve 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin REDDİNE, 20/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.