Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/194 Esas 2022/1180 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Borçlu, tek bir ilama dayanmasına rağmen sebepsiz zenginleşmeye neden olacak şekilde iki ayrı icra emri gönderilmesinin hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğunu ileri sürerek her iki icra emrinin de iptalini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi şikayeti reddetmiş, borçlu istinaf yoluna başvurmuş ve Bölge Adliye Mahkemesi de istinaf isteminin esastan reddine karar vermiştir. Daha sonra Daire, icra emrindeki hesaba itiraza ilişkin değerlendirme yapılmadığı gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi kararını bozmuştur. Ancak borçlunun bu hususa ilişkin bir iddia ve talep bulunmadığı, ilk kez istinaf aşamasında ileri sürülen bu hususun mahkemece resen değerlendirilemeyeceği belirtilerek önceki hükmün yeniden kurulduğu görülmüştür. Borçlunun temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi
- 6100 Sayılı HMK'nun 370. maddesi

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Şikayetçi borçlunun icra mahkemesine başvurusunda, takip dayanağının tek bir ilam olmasına rağmen sebepsiz zenginleşmeye neden olacak şekilde iki ayrı icra emri gönderilmesinin hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğunu ileri sürerek her iki icra emrinin de ipalini talep ettiği, İlk Derece Mahkemesi’nce şikayetin reddine hükmedildiği, karara karşı şikayetçi borçlu tarafından istinaf yoluna başvurulduğu ve Bölge Adliye Mahkemesi’nce istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği, kararın borçlu tarafından temyizi üzerine Dairemizce; icra emrinde yer alan “borcunuzu hemen öderseniz” başlığı altındaki hesaba itiraza ilişkin İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemeleri tarafından bir değerlendirme yapılmadığı ve bu hesaplamanın yok hükmünde olduğu belirtilerek icra emrinden çıkartılmasına karar verilmesi gerektiğinden bahisle İlk Derece Mahkemesi kararının bozulduğu, İlk Derece Mahkemesi’nce bozma kararına direnilerek, bozma gerekçesi yapılan bu hususa ilişkin şikayet dilekçesinde bir iddia ve talep bulunmadığı, ilk kez istinaf aşamasında ileri sürülen bu hususun mahkemece resen değerlendirilemeyeceği belirtilerek önceki hükmün yeniden kurulduğu, direnme kararının borçlu tarafından temyiz edildiği görülmüştür.
Somut olayda; kiralananın tahliyesi konulu Sulh Hukuk Mahkemesi ilamına dayalı olarak borçluya tahliye kararının infazı için örnek 2, ilamda hükmedilen vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin tahsili için de örnek 4-5 icra emirlerinin gönderildiği, bunlardan örnek 2 numaralı icra emrinde “borcunuzu hemen öderseniz” başlığı altında bir hesaba yer verildiği görülmekte ise de; borçlunun icra mahkemesine sunduğu 11.02.2019 tarihli şikayet dilekçesinin incelenmesinde, söz konusu hesaba ilişkin bir şikayet ve talebin bulunmadığı anlaşılmıştır. İcra emrinde yer alan bu hesap dökümü, icra mahkemesince resen nazara alınacak hususlardan olmadığından, Dairemizin bozma ilamı maddi hataya müstenit olup, İlk Derece Mahkemesi'nin direnme kararındaki gerekçesinin yerinde olduğu görülmekle, direnmeye ilişkin kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre borçlunun yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun İlk Derece Mahkemesi’nin direnme kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 03/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.