Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/8258 Esas 2022/1247 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, icra mahkemesine başvurarak talebinin kabul edilmesini istemiştir. İlk derece mahkemesi davacının lehine karar vermiştir. Ancak bu karara karşı istinaf yoluna başvurulmuş ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından istinaf başvurusu reddedilmiştir. Temyiz talebi de reddedildiğinden bu kez son kararın temyiz edildiği anlaşılmaktadır. Kanun maddelerine göre ilk derece mahkemesince verilen karar kesin nitelikte olduğu için istinaf istemi reddi kararı doğrudur ve Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararın onanması gerekmektedir. Kanun maddeleri 02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır. Karar tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere ve temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olarak temyiz itirazlarının reddiyle onanmıştır.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, davacının icra mahkemesine başvurduğu, ... 2. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 16/03/2021 tarih ve 2019/532 E. 2021/190 K. sayılı kararı ile talebin kabulüne karar verildiği, davacı tarafından, talebin kabulüne dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin 01/06/2021 tarih ve 2021/824 E. 2021/840 K sayılı kararı ile istinaf başvurusunun İİK’nun 365/3. maddesi gereği reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
İlk derece mahkemesince verilen karar konu itibariyle kesin nitelikte olduğundan, İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 07/02/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.