Esas No: 2019/3387
Karar No: 2020/2777
Karar Tarihi: 25.06.2020
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/3387 Esas 2020/2777 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 09/07/2001-24/08/2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni geciktirici nedenlerle, uyulan bozma kararı kapsamına, temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının davalı işyeri nezdinde 09/07/2001-24/08/2004 tarihleri arasında çalıştığının tespit edilmesi istemine ilişkindir.Mahkemece Dairemizin bozma ilamına karşı “uyma” kararı verilmek suretiyle yapılan yargılama neticesinde “davanın kısmen kabulü” ile hükümde yazıldığı şekilde karar verilmiştir.Somut olayda, davacının yargılamanın hiç bir aşamasında kendisini vekil ile temsil ettirmediği anlaşılmakla davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı H.M.K."nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasında vekalet ücreti takdirine ilişkin II. bendinin (b) fıkrasının silinmesine ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden ... İnş. San. Şti"ye iadesine
25/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.