Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/10373 Esas 2022/3071 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Alacaklı tarafından borçlu hakkında başlatılan genel haciz yoluyla ilamsız icra takibinin kesinleşmesinden sonra borçlunun murisinden intikal eden taşınmazlardaki hisselerine haciz konulduğu ancak borçlunun icra müdürlüğüne yaptığı taşınmaza uygulanan hacizlerin kaldırılması talebinin reddedilmesi üzerine açtığı davada İlk Derece Mahkemesi şikayeti kabul etmiş, ancak Bölge Adliye Mahkemesi bu kararı kaldırmış ve şikayetin hukuki yarar yokluğundan reddetmiştir. Taşınmazın borçlunun borcu nedeniyle haczedilebilmesi için haciz tarihinde borçlu adına kayıtlı olması gerektiği belirtilmiş, Bunun üzerine yapılan değerlendirme sonrası Bölge Adliye Mahkemesi’nin, haciz anında taşınmaz borçlu adına kayıtlı olduğundan şikayetin esastan reddi gerekmektedir. Bu nedenle, temyiz itirazları reddedilerek, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onaylanması gerektiği sonucuna varılmış ve 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddesi uyarınca karar verilmiştir.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu ... hakkında başlatılan genel haciz yolu ile ilamsız icra takibinin kesinleşmesinden sonra borçlunun murisinden intikal eden taşınmazlardaki hisselerine haciz konulduğu, borçlunun icra mahkemesine başvurarak; borçlu tarafından mirasın reddedilmesi nedeniyle icra müdürlüğüne yapılan taşınmazlara uygulanan hacizlerin kaldırılması talebinin müdürlükçe reddedildiğini ileri sürerek, icra müdürlüğünün 21.01.2021 tarihli ret kararının iptalini talep ettiği, İlk Derece Mahkemesi’nce reddi miras kararının haciz tarihinden önce verilmiş olması nedeniyle hacizlerin dayanağının bulunmadığı gerekçesiyle şikayetin kabulü ile hacizlerin kaldırılmasına hükmedildiği, karara karşı alacaklının istinaf yoluna başvurması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce alacaklının istinaf başvurusunun kabulü ile mahkeme kararının kaldırılmasına ve yerine; mirası reddeden mirasçının haciz konulan taşınmazlarla ilgisi kalmadığından bahisle şikayetin hukuki yarar yokluğundan reddine karar verildiği, kararın borçlu tarafından temyiz edildiği görülmektedir.
Hukuk Genel Kurulu'nun 07.04.2004 tarih ve 2004/12-210 E.-2004/208 K. sayılı kararında da açıklandığı üzere, taşınmazın borçlunun borcu nedeniyle haczedilebilmesi için haciz tarihinde borçlu adına kayıtlı olması zorunludur.
Somut olayda, borçlunun kök muristen intikal eden şikayete konu taşınmazları 12.10.2020’de tapuda kendi adına intikal yoluyla tescil ettirdiği, haciz anında taşınmazların borçlu adına kayıtlı olduğu, ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 17.11.2020 tarih ve 2020/641 E. - 2020/1336 K. sayılı kararıyla muris ...’ın mirasının yasal mirasçılarından borçlu ... tarafından reddedildiğinin tespitine karar verildiği ve anılan kararın 22.12.2020 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi’nce, haciz anında taşınmaz borçlu adına kayıtlı olduğundan şikayetin yukarıda yazılı gerekçelerle esastan reddi gerekirken, usulden reddi isabetsiz ise de, sonuçta istem reddedildiğinden sonucu itibariyle doğru olan kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddesi uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 10/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.