Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/11547 Esas 2022/3086 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi'nin verdiği bir kararın temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-a-6. maddesine atıfta bulunulmuştur. Bu maddeye göre, ilk derece mahkemesi tarafların gösterdiği delilleri toplamadan ya da değerlendirmeden karar vermişse, Bölge Adliye Mahkemesi kararı kaldırarak dosyayı yeniden ilgili mahkemeye gönderir. Bu durumda, duruşma yapılmadan kesin olarak karar verilir. Kararın onanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Temyiz harcının mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline karar verilmiştir. Kanun maddesi detayları için 6100 sayılı HMK'nun 353/1-a-6. ve 370. maddelerine bakılması gerekmektedir.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun duruşma yapılmadan verilecek kararları düzenleyen 353/1-a-6. bendinde; ilk derece mahkemesince, tarafların davanın esasıyla ilgili olarak gösterdikleri delillerin hiçbiri toplanmadan veya gösterilen deliller hiç değerlendirilmeden karar verilmiş olması halinde, Bölge Adliye Mahkemesince, esası incelenmeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar verileceği hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi’nin 16/06/2021 tarih ve 2021/1630 E.-2021/1437 K. sayılı kararında, HMK’nın 353/1-a-6. maddesi uyarınca, İstanbul ... 10. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 04/02/2021 tarih ve 2020/313 E.-2021/54 kararının kaldırılarak, yeniden yargılama yapılıp hüküm kurulmak üzere "Dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine" şeklinde "Kesin" olarak karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı görülmektedir.
Yargıtayca incelenmesi istenen Bölge Adliye Mahkemesi kararı, HMK’nın 353/1-a-6. maddesinde belirtildiği üzere kesin nitelikte olduğundan, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 11/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.