Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/11201 Esas 2022/3196 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, alacaklı tüzel kişilik olmadığı gerekçesiyle takibin iptali istemiyle icra mahkemesine başvurdu. İlk derece mahkemesi, talebin kısmen kabul kısmen reddine karar verdi. İstinaf başvurusu reddedildi ve son kararın temyiz talebi de reddedildi. İlk derece mahkemesinin verdiği karar kesin nitelikte olduğundan istinaf isteminin reddi doğru bulundu. Bölge Adliye Mahkemesi'nin temyiz talebinin reddine dair son karar onandı.
5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır. İlk derece mahkemesince verilen karar istinaf başvurusunun yasal süre aşımından reddine ilişkin olduğundan konu itibariyle kesin nitelikte olduğu için, İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğrudur. Anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının da onanması gerekmektedir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi
- 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi
- İİK’nun 365/3. maddesi
- 6100 sayılı HMK'nun 370. maddesi

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
DAVALILAR : ..., G


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalılar tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, davacının; alacaklının tüzel kişiliğe sahip olmadığı ve diğer sebeplerle takibin iptali istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, İstanbul ... 7. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 14/01/2021 tarih ve 2019/956 E. 2021/12 K. sayılı kararı ile talebin kısmen kabul kısmen reddine karar verildiği, davalılar tarafından, talebin kısmen kabul kısmen reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi'nin 23/06/2021 tarih ve 2021/1799 E. 2021/1488 K sayılı kararı ile ilk derece mahkemesinin ek kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
İlk derece mahkemesince verilen karar istinaf başvurusunun yasal süre aşımından reddine ilişkin olup konu itibariyle kesin nitelikte olduğundan, İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 14/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.