Taraflar arasındaki "tespit ve alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Eskişehir Asliye 2. Hukuk Mahkemesince asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne dair verilen 11.5.2004 gün ve 2001/47- 2004/115 sayılı kararın incelenmesi davacı karşı davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13.Hukuk Dairesinin 14.2.2005 gün ve 2004/13585 – 2005/2100 sayılı ilamı ile, (...Davacı, kendisi adına trafikte kayıtlı otobüse 26.1.1995 tarihli sözleşme ile davalının 1/2 oranında ortak olduğunu, ancak 4 yıl önce fiilen ortaklığın sona erdiğini ileri sürerek, ortaklığın sona erdiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, ortaklık sözleşmesinin devam ettiğini savunarak, davanın reddini dilemiş, karşı dava ile de 1999 yılı için 3.000.000.000 TL. 2000 yılı için 5.000.000.000 TL. kar payının faizi ile ödetilmesini istemiştir.
Mahkemece, asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulü ile, ortaklığın devam ettiğine ve 4.026.762.651 TL. kar payının dava tarihinden faizi ile karşı davalıdan alınıp karşı davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davacı-karşı davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı-karşı davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Taraflar arasındaki ortaklık sözleşmesine göre, ortaklığa konu halk otobüsünün her iki ortak tarafından çalıştırılacağı ve bu araçtan dolayı her türlü kar ve zararın her iki ortağa ait olacağı anlaşılmaktadır. Davalı açtığı karşı dava ile, ödenmeyen 1999 ve 2000 yılları kar payını talep etmiş ve mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, Belediye tarafından davacıya satılan toplam bilet bedeli kadar işletme geliri elde edildiği halde yasal defterlere bu bedelden eksik kayıt yapıldığı açıklanarak kar payı tesbiti yapılmıştır. Belediye yazısında 1999 ve 2000 yıllarında davacı otobüsünün sattığı bilet miktarları bildirilmiş, Vergi dairesi yazısında da 1999 yılı için zarar beyan edildiği açıklanmıştır. Buna göre, kayıtlara dayanılarak gerçekten ortaklığa ait otobüs için alınan bilet miktarlarından ne kadarının kullanıldığı ve ortaklığa ait yasal ticari defterlerde ne şekilde gösterildiği, kullanılan biletlere ilişkin kaydın bulunup bulunmadığı gerekçeli ve ayrıntılı olarak tüm kayıtlar incelenerek net karın hesaplanması ve sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı karşı davalı A..B.. vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara,bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire Bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı karşı davalı A..B..vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 10.5.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.
