Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/3177 Esas 2022/4766 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi istenmiştir. Alacaklı ve borçlu tarafların temyiz itirazları değerlendirilmiş, alacaklının temyiz başvurusu kabul edilemez bulunmuştur. Borçlunun temyiz itirazları reddedilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onaylanmıştır. Kararda, İcra ve İflas Kanunu ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Kesinlik sınırı da belirtilmiş ve uyuşmazlık konusu değerin bu sınırı geçmediği anlaşılmıştır. Temyiz harcının eksikse temyiz edenden tahsil edilmesi kararlaştırılmıştır.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalı-alacaklı ve davacı-borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Alacaklının temyiz itirazının incelenmesinde;
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin (REDDİNE),
2-Borçlunun temyiz itirazının incelenmesinde;
Borçlunun 17/08/2021 tarihinde gerçekleşen 4 adet taşınmazın ihalesine karşı 25/08/2021 tarihinde ihalenin feshi şikayetinde bulunduğu, Bölge Adliye Mahkemesince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak yeniden hüküm kurulduğu; taşınmazlardan 12 nolu parsel taşınmaza ilişkin şikayetin hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddine, diğer 3 taşınmaz bakımından ise şikayetin süreden reddine karar verildiği görülmektedir.
Bu durumda, süresinde yapılmayan bir şikayet mevcut iken, tüm taşınmazlar yönünden şikayetin yasal 7 günlük süre aşımından reddi gerekirken, yazılı gerekçe ile 12 nolu parsel yönünden hukuki yarar yokluğundan reddi doğru değil ise de, sonuçta istem reddedildiğinden sonucu itibariyle doğru Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddesi uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 18/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verlidi.