Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/9-129 Esas 2006/230 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2006/9-129
Karar No: 2006/230
Karar Tarihi: 19.4.2006

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/9-129 Esas 2006/230 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu         2006/9-129 E.  ,  2006/230 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Ankara 4. İş Mahkemesi
    TARİHİ : 22/11/2005
    NUMARASI : 2005/1163-986

    Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4.İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 21.9.2004 gün ve 2003/1239-2004/1259 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 15.6.2005 gün ve 2004/29584-2005/21438 sayılı ilamı ile, (...1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2.Dosya içeriğinden işyerinde bazı ürünlerin daha ucuz fiyatla depocuya yazdırılarak çalışan işçilere satıldığı, davacının depocuya yazdırmadan ve ücret ödemeden bir pantolon ve bir mont aldığı, diğer işçiler tarafından bu durumun tutanakla saptandığı, işverenin, bu olayı tahkik etmesi sebebi ile davacı işçinin hırsızlıkla suçladığı gerekçesi ile takip eden günlerde işyerine gelmediği, haklı bir neden bulunmadığı halde davacı tarafından hizmet akdinin sona erdirildiği anlaşıldığından kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir...)gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
    TEMYİZ EDEN: Davalı vekili
    HUKUK GENEL KURULU KARARI
    Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
    Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
    SONUÇ:Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 19.4.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.

     

    Hemen Ara