Esas No: 2022/4567
Karar No: 2022/5039
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/4567 Esas 2022/5039 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/4567 E. , 2022/5039 K.Özet:
Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği kararın temyiz kabul edilemeyeceği belirtilerek, İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi ile düzenlenen kesinlik sınırı ve bu sınırın zaman içindeki değişimleri açıklanmıştır. Kararın temyiz başvuru talebi reddedilmiştir.
İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi, nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabileceği kesinlik sınırını düzenlemektedir. Bu sınır, zaman içinde değişebilmekte olup, 24.11.2016 tarihli Kanun ile 40.000 TL'ye, 20.02.2019 tarihli Kanun ile 58.800 TL'ye, 01.01.2020 tarihinden itibaren 72.070 TL'ye, 01.01.2021 tarihinden itibaren 78.630 TL'ye ve 01.01.2022 tarihinden itibaren 107.090 TL'ye yükseltilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin (REDDİNE), 25/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.