Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/124 Esas 2022/5424 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir Bölge Adliye Mahkemesi, davacının temyiz istemi üzerine verilen kararın gerekçesi doğrultusunda yapılan inceleme sonucu, davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesine karar vermiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 344 ve 366. maddeleri uyarınca, temyiz kanun yoluna başvuru için gerekli olan tüm giderlerin, istinaf kanun yoluna başvuru için de ödenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, temyiz giderinin muhtıranın tebliği tarihinden itibaren bir haftalık kesin sürede yatırılmaması durumunda temyiz isteminin reddedileceği ve harcın tamamlanmaması durumunda başvurunun yapılmamış sayılacağına dair ihtarlı davetiyenin verildiği, ancak gerekli giderin zamanında yatırılmadığı belirtilmiştir. Sonuç olarak, temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366. maddesi
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 344. maddesi

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366. maddesi yollaması ile temyizde de uygulanması gereken 344. maddesi; "(1) İstinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir. Bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması hâlinde, 346 ncı maddenin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla uygulanır." hükmünü, 346. maddesi de, “(1) İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344 üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder.(2) Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar.” hükmünü içermektedir.
Somut olayda; bölge adliye mahkemesi kararına karşı yapılan temyiz istemi üzerine temyiz posta gideri olan 250,00-TL, temyiz karar harcı olan 59,30-TL ve temyiz yoluna başvurma harcı olan 292,10-TL’nin muhtıranın tebliğ tarihinden itibaren bir haftalık kesin süre içerisinde yatırılması, aksi halde temyiz isteminden vazgeçilmiş sayılacağına ilişkin ihtarlı davetiyenin, kararı temyiz eden davacı vekiline 12/12/2021 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen, muhtırada sözü edilen temyiz giderinin bir haftalık kesin sürede yatırılmadığı anlaşılmaktadır.
Kuşkusuz, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi yollaması ile temyizde de uygulanması gereken 344. maddesine göre, verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verme yetkisi,
Bölge Adliye Mahkemesine aittir. Ne var ki, masraf ve harcın süresinde yatırılmaması halinde dosyanın bölge adliye mahkemesince temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmeden Yargıtay'a gönderilmesi durumunda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 344. maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay'ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir. (Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar)
O halde, gerekli temyiz giderinin verilen kesin süre içerisinde tamamlanmadığı anlaşıldığından temyiz dilekçesinin reddine karar verilmelidir.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin (REDDİNE), 09/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.