Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/188 Esas 2022/5775 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Nallıhan İcra Hukuk Mahkemesi'nin bir kararı bozulduktan sonra verdiği kararın temyize tabi olduğu ve karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği belirtilen kararda, davacı vekilinin disiplin para cezası aldığı ve bu cezanın kesin nitelikte olduğu ifade edilmiştir. İlk derece mahkemesinin davalı vekilinin itiraz talebini reddetme yetkisinin olmadığı belirtilerek, talebin incelenerek karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 368. ve 329/2. maddelerinde yer alan düzenlemelerle disiplin para cezasının amaçları ve niteliği açıklanmıştır. Ayrıca, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 446/1. maddesi uyarınca verilen disiplin para cezasının kesin nitelikte olduğu vurgulanmıştır.

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararı Dairemize gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
20/07/2016 tarihinde bölge adliye mahkemelerinin göreve başlamasıyla birlikte olağan kanun yolları arasında yer alan karar düzeltme yolu yürürlükten kaldırılmıştır. Buna göre; bölge adliye mahkemesinin vermiş olduğu bir karardan dolayı Yargıtay’ca temyiz incelemesi sonunda verilecek onama ya da bozma kararı üzerine karar düzeltme yoluna gidilmesi mümkün değildir.
Bununla birlikte; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 373. maddesinin 1. ve 4. fıkraları gereğince; istinaf başvurusunun bölge adliye mahkemesince esastan reddi üzerine Yargıtay’ca verilen tamamen veya kısmen bozma kararı nedeniyle ilk derece mahkemesince bozmaya uyma sonucunda verilen karar temyiz yoluna tabidir.
Somut olayda da bozmaya uyma kararı sonucu verilen Nallıhan İcra Hukuk Mahkemesi’nin 12/02/2020 tarih ve 2019/4 Esas, 2020/3 karar nolu kararı HMK’nın 373/4. maddesi uyarınca temyize tabi olması nedeniyle Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonucunda 2021/3865 Esas, 2021/5615 karar nolu ve 27/05/2021 tarihli karar ile onanmış, 20/07/2016 tarihinden sonra verilen karar nedeniyle de karar düzeltme yoluna gidilemeyeceğinden Dairemizce karar düzeltme dilekçesi reddedilerek vekili hakkında disiplin para cezasına hükmedilmiştir.
Bu defa, davalı vekili Av. ... tarafından disiplin para cezasını da içeren Dairemiz kararına karşı itiraz dilekçesi sunulduğu Nallıhan İcra Hukuk Mahkemesi'nin 28/12/2021 tarihli ek kararı ile davalı vekilinin talebinin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Söz konusu talebi inceleme görevi Yargıtaya ait olup, mahkemenin bahsi geçen talebi reddetme yetkisi bulunmamaktadır. Bu sebeple ilk derece mahkemesince verilen talebin reddine yönelik 28/12/2021 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
HMK’nın 368. maddesinde; ” Temyiz talebinin kötüniyetle yapıldığı anlaşılırsa Yargıtayca 329 uncu madde hükümleri uygulanır.” hükmüne, aynı Kanunun 329/2. maddesinde de; “ (2) Kötüniyet sahibi davalı veya hiçbir hakkı olmadığı hâlde dava açan taraf, bundan başka beşyüz Türk Lirasından beşbin Türk Lirasına kadar disiplin para cezası ile mahkûm edilebilir. Bu hâllere vekil sebebiyet vermiş ise disiplin para cezası vekil hakkında uygulanır.” hükmüne yer verilmiştir.

HMK'nın 446/1. maddesinde ise “(1) Bu Kanun anlamında disiplin para cezasından maksat, yargılamanın düzenli bir biçimde işleyişini sağlamak ve kamu düzenini korumak amacıyla verilen, verildiği anda kesin olan ve derhâl infazı gereken para cezasıdır. Bu ceza, seçenek yaptırımlara çevrilemez ve adli sicil kayıtlarında yer almaz.” hükmü yer almaktadır.
Buna göre; Dairemizce, HMK'nın 368. maddesi yollaması ile aynı kanunun 329/2. maddesi uyarınca hükmedilen 3.000,00 TL disiplin para cezasına ilişkin verilen karar HMK'nın 446/1. maddesi uyarınca, verildiği anda kesin niteliktedir.
Yukarıda yazılı nedenlerle davalı vekilinin dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Dilekçenin REDDİNE, 16/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.