Esas No: 2022/5449
Karar No: 2022/6193
Karar Tarihi: 24.05.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/5449 Esas 2022/6193 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/5449 E. , 2022/6193 K.Özet:
Sanık, ödeme şartını ihlal suçundan cezalandırılmıştır. Ancak yapılan itirazın reddine ilişkin kararın kanun yararına bozulması istenmiştir. Dosya incelendiğinde, taahhüdün geçerli olup olmadığına dair belirsizlik bulunduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında verilen tazyik hapsinin kaldırılması gerektiği ve salıverilmesine karar verilmiştir.
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Borçlunun ödeme şartını ihlal suçundan sanık ...'ın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Göksun İcra Ceza Mahkemesinin 21/04/2021 tarihli ve 2021/7 esas, 2021/32 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Göksun Asliye Ceza Mahkemesinin 29/06/2021 tarihli ve 2021/30 değişik iş sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığı'nın 15/02/2022 gün ve 94660652-105-46-25597-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/04/2022 gün ve KYB- 2022/25818 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun'un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği halde, Göksun İcra Dairesinin 2016/413 esas sayılı takip dosyasında mevcut olup haciz sırasında borçlu tarafından verilen 01/12/2020 tarihli ödeme taahhüdünde kalan borç miktarı, başvuru harcı, tebligat gideri ve peşin harç ayrı ayrı rakamsal olarak gösterilmediği gibi takip tarihinden taahhüt tarihine kadar işlemiş ve taahhüt tarihinden ödeme tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığının da açıkça belirtilmemiş olması nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden ve ayrıca kararı veren hakim ile itiraz merciinde görevli hakimin aynı kişi olup kendi kararını denetlemesinin hatalı oluşu karşısında Göksun Asliye Ceza Mahkemesinin 29/06/2021 tarihli ve 2021/30 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, bu eylemle ilgili olarak sanık hakkında tazyik hapsi infaz edilmekte ise salıverilmesine; 24/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.