Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/10430 Esas 2022/6209 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir kişinin ticareti usulüne aykırı terk etmek suçundan yargılandığı davada, ilk derece mahkemesinde mahkumiyete karar verildiği ancak bölge adliye mahkemesi tarafından istinaf başvurusunun kabul edildiği ve sanığın beraat ettiği belirtilmiştir. İncelemeye konu olan suçun, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 337/a maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı bir yıla kadar hapis cezası öngören ticareti usulüne aykırı terk etmek suçu olduğu ifade edilmiştir. Ancak, 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen CMK'nun 286/2-d maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, yapılan temyiz isteminin reddedildiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 337/a maddesi
- 7165 sayılı Kanun
- CMK'nun 286/2-d maddesi
- CMK'nun 272 nci maddesi (mahkûmiyet kararları hariç)
- CMK'nun 298/1. maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Ticareti usulüne aykırı terk etmek
HÜKÜM : Beraat

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanığın eyleminin sübut bulduğundan bahisle sanığın mahkumiyetine dair karar verildiği, kararın istinaf edilmesi sonucu, Bölge Adliye Mahkmesince, istinaf başvurusunun kabulü ile sanığın beraatine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu edilen suçun 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 337/a maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı bir yıla kadar hapis cezası öngören, "Ticareti usulüne aykırı terk etmek" suçunu oluşturduğu gözetildiğinde;
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen CMK'nun 286/2-d uyarınca; İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272 nci maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı cihetle, yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 298/1. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 24/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.