Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/2623 Esas 2022/6412 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı borçlu, kısmi borca itirazın kaldırılması ve tahliye talebiyle icra mahkemesine başvurdu. İcra mahkemesi, itirazın kaldırılmasına karar verdi ve tazminata hükmetti ancak tahliye talebini reddetti. Tarafların istinaf başvuruları reddedildi. İİK'nun 363/1. maddesi gereği kesinlik sınırı olan 10.280 TL'yi geçmediği için istinaf istemi reddedildi. Bölge Adliye Mahkemesi'nin temyiz talebinin de reddi onaylandı. 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca karar onandı.
İİK'nun 24. maddesi ile değiştirilerek belirlenen kesinlik sınırı, 20.07.2016 tarihinden itibaren 2.190 TL, 02.12.2016 tarihinden itibaren 7.000 TL, 01.01.2017 tarihinden itibaren 7.260 TL, 01.01.2018 tarihinden itibaren 8.310 TL, 01/01/2019 tarihinden itibaren de 10.280 TL olarak uygulanmalıdır.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesine göre; istinafı kabil olan icra mahkemesi kararlarına karşı, ait olduğu alacak, hak veya malın değer veya miktarı 1.000 TL’yi geçmesi şartıyla istinaf yoluna başvurulabilir. Anılan hükümdeki kesinlik sınırının, aynı Kanunun ek (1). maddesi dikkate alındığında, 20.07.2016 tarihinden itibaren 2.190 TL, 02.12.2016 tarih ve 6373 sayılı Kanunun 3. maddesi ile yapılan değişiklik sonucu 02.12.2016 tarihinden itibaren 7.000 TL, yine aynı Kanunun ek (1). maddesi uyarınca da 01.01.2017 tarihinden itibaren 7.260 TL, 01.01.2018 tarihinden itibaren 8.310 TL, 01/01/2019 tarihinden itibaren de 10.280 TL olarak olarak uygulanması gerekmektedir.                         
Somut olayda, davacının kısmi borca itirazın kaldırılması ve tahliye talebiyle icra mahkemesine başvurduğu, ... 9.İcra Hukuk Mahkemesi'nin 25/03/2021 tarih ve 2020/759 E 2021/326 K. sayılı kararı ile talebin kabulü ile davalı borçlunun itirazının kaldırılmasına takibin devamına, itirazın kaldırılmasına karar verilen alacak tutarının %20’si oranında tazminata, tahliye isteminin reddine    karar verildiği, davalı tarafından, kararın; itirazın kaldırılmasına karar verilen alacak tutarının %20’si oranında tazminata dair kısmına karşı istinaf yoluna başvurulurken; davacı tarafından, tahliye isteminin reddine dair kısmına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi'nin 07/10/2021 tarih ve 2021/2381 E. 2021/1966 K    sayılı kararı ile istinaf başvurularının İİK’nun 363. ve 365/3. maddesi gereği kesin olarak reddedildiği, bu kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu değerin, ilk derece mahkemesinin karar tarihine göre kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun    370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 27/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.