Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/10124 Esas 2022/6611 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir karar, temyiz edilerek Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmiş. Temyiz, sadece vekalet ücretine ilişkindir. İlk derece mahkemesi kararı temyiz kabiliyeti yoktur çünkü uyuşmazlık konusu değer kesinlik sınırını geçmiyor. Alacaklı ve temlik edenin temyiz itirazları reddedilmiş ve İlk Derece Mahkemesi kararı onanmıştır. Temyiz harcı alınırken eksikse tahsil edilmiştir.
5311 sayılı Kanunun 25. maddesiyle değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi gereği, nihai kararlar için temyiz yoluna başvurulabilir. Kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesiyle kırk bin Türk Lirası'na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun'un 1. ve 2. maddeleriyle elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası'na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun ek madde 1/2. fıkrasına göre, 363 ve 364 üncü maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır. 6100 sayılı HMK'nun 366. maddesi, İİK'nun 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nun 352. maddesi uyarınca davalı-3.kişinin temyiz başvurusu reddedilmiştir.

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

: ...
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki 3. kişi ve alacaklı ile temlik eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Davalı-3.kişinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 2. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun ek madde 1/2. fıkrasına göre, 363 ve 364 üncü maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır.
Temyiz, vekalet ücretine ilişkindir.
Somut olayda, İlk Derece Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan İlk Derece Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca davalı-3.kişinin temyiz başvuru talebinin (REDDİNE),
2-Alacaklı ve temlik edenin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay ilamında belirtilen bozma sebepleri çerçevesinde işlem yapılarak karar verilmiş, bozma ile kesinleşen hususların yeniden temyiz sebebi yapılmasına usul hükümleri elvermemiş bulunmasına ve temyiz edilen kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle bozma gereğine ve usule uygun İlk Derece Mahkemesi kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 01/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.